Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

Een nieu Liedeken, Op de wijse: Ick vvilde dat ik vvaer een vvilde vvitte Svvaen.

[p. 62]

 

WAeckt ende bidt, broeders al ghemeyne

 

Rijst wt den slaep der sonden groot en cleyn

 

Den dagh des Heeren naeckt

 

Laet varen de boose sonden onreyne

 

Eer u de doodt gheraekt.

 

 

 

Wilt u bereyden, t' is meer dan tijt

 

Den Sone des menschen sal comen seer subijt

 

Als een dief inder nacht

 

Dan en is daer (eylacen) gheen respijt,

 

Dus zijt nu wel bedacht.

 

 

 

Bereyt uwe Lampen met Olie saen,

 

Om Christum uwen bruydegom te gemoet te gaen

 

Als reyne Maeghden, vroet,

 

Hy sal uwe wonden met sijnen bloede dwaen

 

Want hy is alsoo goet.

 

 

 

Wy en weten noch ure noch termijn

 

Wanneer de toe comst des Menschen soen sal sijn

 

Hierom bidt en waeckt.

 

Hy sal u ontfanghen met blijden aenschijn

 

Want hy in liefden blaeckt.

 

 

 

Welsalich is hy die waeckt ende bidt

 

En d'oordeel des Heeren nimmermeer en vergidt

 

Daer wy al moeten staen

 

Och lacen hoe weynich over peystmen dit

 

Om loon van werck t'ontfaen.

 

 

 

Ter middernacht wordt eenen roep ghehoort

 

Comt doodt en levende ten oordel al voort

 

Een vreesselijck Trompet

 

O menschen die in sonden versmoort

 

Ghy weynich hier op let.

 

 

 

Den Sone des Menschen dan comen sal

 

En eerlijck verschijnen op dat aertsche dal

 

Om te loonen goet en quaet,

 

Dan sullen de roofe hebben haren val

 

Alle leetschap is dan te laet.

 

 

 

Jeghelijck neem des Heren Gheboden waer,

[p. 63]

 

Op dat hy ten ioncxsten daghe sonder vaer

 

Als een vroom Campioen

 

Mach blijven staen voor d'aensicht claer

 

Laet ons dit wel bevroen.

 

 

 

Daerom laet ons Christus loven al

 

Om een te wesen van sijn liefste ghetal

 

Ons roepen aen hoort

 

Bewaert ons voor dat helsche gheschal

 

Met u edel woort.

 

 

 

Want menschen leven is swacker dan een Riet

 

En sonder u (O Heer) en moghen wy niet

 

Wy zijn teer ende broos,

 

Den vijant soeckt ons te brenghen in 't verdriet,

 

Met zijn valsche vonden loos.

 

 

 

Laet ons dan wesen wijsselijck bedacht

 

En nemen in tijts op s'Heeren woorden acht,

 

Ende en sondighen niet meer

 

Och Heere plant in ons cracht

 

Dat bid ick u mijn Godt mijn Heer.

 

 

 

Neemt in danck mijn cleyn vermaen

 

D'welck ick wt liefden nu heb ghedaen

 

Treckt aen u Bruyloft cleydt

 

Oft anders salt u grootelijcks schaen

 

Aen uwe salicheydt.