Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

[p. 57]

[Waeckt op, waeckt op sonder verbeyden]

WAeckt op, waeckt op sonder verbeyden
En wilt beschreyen / u sonden al,
Christus en wilt niet langher beyden
Met groot-armeyen / hy comen sal,
Om sententie te gheven / sal die in sonden leven
De hooverdige moghen wel wesen verschroomt
Teghen dat den dagh van rekeninghe comt.

Want al de ghene die zijn hooveerdich
Spreect God sijn weerdich // de verdoemenis snel
Daerom Christus die is rechtveerdich
Hy straft volherdich // die hooveerdighe fel,
De gierige desgelijcxe // moeten derven Gods rijcke
Hier toe stockt ons den vijant vol spijt
Want hy s'Menschen salicheyt seer benijt.

Als eenen Leeuw vliecht hy ten inden
Om ons te verslinden // tot allen ty
S'Menschen herte can hy verblinden
En lichtelijck winden // tot hooverdy
Dat sy van haren goeden Gods armen niet en voeden
Dus heeft den vijant den rijcken verblindt,
Dat hy den armen niet meer en kint.

Hoe Christus roept aen allen plecken
Om ons te wecken // wt de sonden boos,
Maer Sathan door zijn valsche trecken,
Leert elck bedecken // zijn ghiericheydt loos,
Waer wort tot dese stonde // trou of liefde bevonden
Een ghelooft een Doop leert ons Christus fijn
Daer moghen nu twintich ghelooven zijn.

Wy volghen al Sathan vol practijcken,
Ende wy beswijcken // de rechte Leer
Elck gaet na hoocheyt gapen en kijcken
Hooveerdich strijcken // na s'werelts eer.
Met costelijcke habijten // gelijck de Sodomijten
Nacht en dach sy drincken wijn
Sy mesten haer al waert een Swijn.

[p. 58]

 

Dat Sodoma en Gomorra versoncken,

 

Met vierighe voncken // dat was daerom,

 

Dat sy van hooverdije stoncken,

 

Sy brasten, sy droncken / als beesten stom,

 

Doen Wierp Godt met vergrammen / wt den hemel vierighe vlammen

 

En lietse vergaen om hare sont,

 

Vijf Steden versoncken tot inden gront.

 

 

 

Wat sietmen nu Steden en Dorpen dalen

 

Met wreede talen // soo plaecht ons Godt,

 

'T volck gaet nu proncken en pralen,

 

'T sy Duytschen oft Walen / al even Sot,

 

So wel de arme als de rijcke draget nu al gelijcke

 

Alsoo wast oock by Noes tijden gheringe,

 

Daerom dat de goede met de quade verghingh'.

 

 

 

T'waer voor den hooveerdigen lustich sterven

 

Moesten sy met swerven // afgrijselijck,

 

Die met giericheyt ghelt en goedt verwerven

 

Sullen naemaels derven // Godts eeuwich Rijck.

 

Ghelijk Heydenen op geblasen / altijt na hoocheyt rasen

 

Soo zijn sy op d'aertsche goedt versodt

 

Haer goudt en silver is haren Godt.

 

 

 

De hooveerdige sotten moghen wel schroomen

 

Den dagh sal comen / dat Christus sal,

 

De Goddeloose roepen en noemen

 

Om te verdoemen // die sondaers al,

 

Dan sal den vijant rapen / de Boecken wt de Schapen

 

En worpense in de eeuwighe pijn

 

Daer niet dan huylen en weenen sal zijn.

 

 

 

Laet varen des Vijants hooverdijen

 

Wilt ghiericheydt mijen / soo Christus leert,

 

Want de Siele salder om lijen,

 

Dat Lichaem met verblijen // aldus brageert,

 

Die hem verheft sal ick verneeren,

 

Seyt Christus den Heer der Heeren.

 

Salich zijnse die arme van gheesten vroe,

 

Want 't Rijck der Hemelen hoort hen toe

 

 

[p. 59]

 

Denckt hoe Christus op t' Veulen d' Ezelinnen

 

Quam rijden binnen / Jerusalem

 

De Joden als fenijnighe spinnen,

 

Met duvelse sinnen / ontfinghen sy hem

 

Hy had geen schoone peerde // behangen tot de eerden

 

By den rijcken en was hy niet ghelogeert,

 

Met schamele sondaers hy verkeert.

 

 

 

Als Christus ter Tafelen was gheseten

 

Tot Symons gheren / de Melaetsche vroet

 

Magdalena heeft haer sonden becreten,

 

Ootmoedich ghebeden // den Heere te voet

 

Al wast een swaer sondaresse / sy creech vergiffenisse

 

Magdalena wert van haer sonden verlost

 

Dits voor den sondaer eenen schoonen troost.

 

 

 

Als Petrus stondt by den viere gloedich

 

Sach Jesum bloedich // hy versaeckte den Heer

 

Hy beschreyde zijn sonden over-vloedich,

 

Christus ootmoedich // vergafse hem weer

 

Centurius een Hooftmanne / en t' Vrouwen van Canane

 

Sy aenbaden den Heere sonder discoort,

 

Heeftse Christus niet al ghetroost en verhoort.

 

 

 

Ghy sondaers wilt al tot Christus loopen

 

Wilt niet wanhopen // u salicheyt spoort

 

Zijn ghenade staet altijt voor ons open

 

Die hem aenroepen sal worden verhoort,

 

Ic en ben niet gecomen om de sondaers te verdomen

 

(Spreeckt Christus) maer te soecken ras,

 

Het Schaepken dat verloren was.

 

 

 

Den Princelijcken Godt vercoren.

 

Laet niemant verloren / die aen hem ghelooft

 

Dronckaerts, hoereerders schout sulck orbooren,

 

Sy stoppen haer ooren / blijven verdooft

 

Sy seggen even smadich / de Heere is genadich

 

En op dat woordt sondighen sy

 

Den wech des levens gaen sy voorby

 

 

 

Daerom wilt met David u sonden af wasschen

[p. 60]

 

U selven spoeyen tot soberheyt

 

En wilt niet gulsich suypen oft brassen

 

Uwen noodtdruft passen / tot salicheyt

 

d' Overschoot sult ghy besteden / aen Christus arme leden

 

Al waren u sonden soo root als bloet

 

Godt salse u vergheven valt hem te voet.