Veelderhande schriftuerlijcke liedekens

159. Een ander.

O Mensche wilt v wachten ⁺
Uoor den deesem der Pharizeen ⁺
En voor die Gods woort verachten ⁺
Sijn gheboden dus ouertreen ⁺
Het zijn al grijpende woluen
In haren gheueysden staet
Gods woort hebben si ghedoluen
Al om haer eyghen baet
Die verleyders quaet//zijn van Balaams saet
Die Gods woort versmaet//haer vals ghelaet
Wort nv gheopenbaert.

Besiet wat vruchten van haer wassen
Die draghen gheueyst abijt ⁺
Scheppen ende brassen//dat prijsen si altijt
Sy duer eeten der weduwen huysen ⁺
Seyt Christus duer haer langhe ghebeen
Uan haer Synagoghen ⁺
Maken si moortcuylen ghemeen//gheloofter gheen ⁺
Groot noch cleen//van deser een
Want si verleen//die simpelen alle ghemeen.

Sy maken beduechlijcke seckten ⁺
Gheboden na haer gheuoech
Recht oft si met Godt gheckten
Ende hy niet en waer ghenoech
Met valscheyt en met lieghen
Hebben si de menschen verleyt
Laet v niet meer bedrieghen
Sy verachten Gods mueghentheyt
Daer niet en beyt//waer datmen v seyt

+ Luc.xij.

+ Mar.viij.

+ Mat.xvi.

+ Mar.xij.

+ Esai.xxviij.

+ Matth.iiij.

+ Mar.xxi.

+ Mar.xij.

+ Mat.xv.

[fol. T4r]

 

Niet die waerheyt//maer v bereijt

 

Gheringhe van daer scheyt

 

 

 

En vreest gheen beelden noch gheen afgoden ⁺

 

En doetse oock gheen eer

 

Godt heuet duer Moysen verboden

 

Hy is alleen de Heer tis ooc werc van menschen handen ⁺

 

Sy en doen doch gheen boet ⁺

 

Haeren loon sal wesen schande al diese eere doet ⁺

 

Om doueruloet//van schat en goet

 

Worden si behoet//hier mede soo voet

 

Hun alle dat valsche ghebroet.

 

 

 

En om dat wijs niet en wisten ⁺

 

Soo doeghet ons Paulus vermaen

 

Dat veel valsche cristen//int leste sullen opstaen

 

Sy sullen der veel verleyden ⁺

 

Uan tghelooue soot is gheschiet

 

Laet v niet meer verleyden ⁺

 

Doet alleen dat Godt ghebiet

 

Dat slanghen ghediet//en hoortse niet ⁺

 

Waer ghyse siet//maer van haer vliet ⁺

 

Want haer fenijn nv schiet.

 

 

 

Dees ouerspelighe nacie ⁺

 

Het houwelijck dat si verbien

 

In huer tempels houden si stacie

 

Maer oncuysheyt dat si plien

 

Die ouerbleuen Sodomyten

 

Dienaers van Iesabel

 

Haer leuen verslijten//int hoereren met ouerspel

 

Leest Ezechiel//daer hoordijt wel ⁺

 

Al haer opstel//hoe sullen si dat oordel

 

Ontulien die slanghen fel.

 

 

 

Sijnt niet valsche slanghen

 

Die de menschen doen verstaen

 

Dat si Gods gheest ontfanghen

 

Duer haer langhe scholen gaen

 

Dit zijn al valsche Propheten

 

Op haer woorden seer weynich acht

+ Esai.xliiij.xlvi.

+ Exo.xx.

+ Iere.x.

+ Bar.vi.

+ ij.Tim.iij.

+ i.Tit.iiij.

+ i.Pet.ij.

+ Iude.i.

+ Mat.vij.

+ Tim.iiij.

+ Eze.xiij.xxij.

[fol. T4v]

 

Si verbien ons te eeten//dat God noyt en heeft gedacht

 

Hier om v wacht//voer sulc geslacht

 

Mochten si met macht//gebruycken huer cracht

 

Gods woort dat bleef versmacht.

 

 

 

Waer is hy nv ghebleuen

 

Met al zijnen grooten schat

 

Die de sonden woude vergheuen

 

En hem Gods woort vermat

 

Sijnen loon heeft hy vercreghen

 

Sijn rijck neempt nv een ent

 

God danck hy is versleghen

 

Gods mont heeft hem gheschent

 

Dat Serpent//zijn regement

 

Is Godt bekent//onsen druck in vruechden went

 

Want het licht is ons ghesent.

 

 

 

Lof Uader inder eewicheyt verheuen

 

Lof moet hebben v Godelijck woort

 

Int licht laet ons nv leuen, de duysternisse verstoort

 

Dat wijse kennen moghen

 

Die ons dus valschelijc hebben gheleert

 

U gratie ons ontogen en ons wt v rijc geweert

 

Si hebben uwen lof verneert, uwen naem onteert

 

Heer na dijn begeert//uwen lof in ons vermeert.

 

 

 

De Prinche die die dichten

 

In die weerelt socht hy solaes

 

Die Heere wil hem verlichten

 

De weerelt houdt hem voor dwaes

 

De ionckheyt doet hem dolen

 

Den gheest is in hem cranck

 

O Heere v licht verholen//seynt in hem eer iet lanc

 

Den gheest hem dwanck//dat hy dit sanck

 

Tot lof en danck//in duechden neem elck ganck

 

En peyst om Gods oordeel stranck.