Veelderhande schriftuerlijcke liedekens


153. Na de wijse. Het daghet wten oosten. NU compt die sonne op dringhen Sy verlicht den dach soo claer De cleyne wout vogelkens singhen Sy vercondighen dat voorwaer Sy singhen en si trecken Met haren soeten sanck Soo menich mensche si wecken Die gheslapen hebben so lanck. Die wlen daer om pruylen En maken soo groot misbaer Haer regimenten moeten vuylen Daer omme zijn si soo swaer. Die Exter dies ghelijcken Haer clappen wort nv veracht Die Cockmeeuwen moeten wijcken Die nacht Raue wort nv belacht. Sy ghinghen haer versellen Al aenden Arent stout Ende si ghinghen hem vertellen Haer verachtentheyt menichfout. Een edict dedemen schrijuen En lesen int openbaer Dit is Conincx belieuen Op een correxcie swaer. Die singhen wil moet singhen Als wlen en Exteren doen Gelijck cockmeeuwen en nachtrauen dinghen Tonueren na haer fatsoen. Dit mandement misprisen De fiere Nachtegael Die [Cnueterkens] ende die Sijsen Die woutvoghelkens altemael
[Folio S8v]
Want si en willen niet sneuen Sy en laten haer singhen niet Daer om soo worden si verdreuen En comen int swaer verdriet. Rijck Godt wilt doch verlichten Den Arent in zijn verstant Dat hy den soeten sanck wil stichten Uoor der scauuyten gheschal.