Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente

[Tribulaci en verdriet]

C Na de wijse: Alst begint. Oft: Laet ons den Heere singhen.

[fol. 324v]

 

TRibulaci en verdriet

 

O siel wat moet ghy lijden

 

Salt lange dueren // O God dit swaer ellent

 

Gantsch anders niet

 

Dan ^† een ghestadich strijden

 

Is mijn leuen tallen vren // waer dat ick ben ghewent

 

Suchten en trueren // zijn my veel tijts ontrent

 

Laeft my met v ghenade, eer ic verdwijn als wiet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Als ick dijn woort

 

Ghedenck O Vader ghepresen

 

Met dijn gheboden, ende gherechticheyt

 

My coemt aen boort

 

Cleynmoedicheyt gheresen

 

Want na dijn welbehagen, en ben ic niet bereyt

 

^‡Al mijn gerechticheden, zijn als een onreyn cleyt

 

O God voor uwe oogen, ic ben swacker dan riet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

In mijn ghemoet

 

Neem ick seer neerstich vooren

 

Snel vierich v geboden, te houden wel gerust

 

Vleesch ende bloet

 

Dat coemt my weder stooren

 

Door strijden vechten, ^* het tegen den geest lust

 

^†Alst hert na een fonteyne, mijn siel (God) na v durst

 

^‡Van v gecroont te wesen, waert baren eens gheschiet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

De Gheest wil voort

 

Na Jerusalem met lusten

 

^*Die stadt vol goeden, innemen voor een erfdeel

 

Tvleesch maeckt discoort

 

En brengt my swaer onrusten

 

Met recht mach ic wel roepen, tot v met luyder keel

 

O Heere vol genaden, ^† bercht v aenschijn niet gheheel

 

^‡Neycht v oor tot mijn roepen, v swacke knecht aensiet

† Job 7, 1.

‡ esa. 64, 19

* Gal. 5, 17.

† psa. 42, 2.

‡ 4. es. 2, 43
1. pet. 5, 4
Jaco. 1, 12
Apo. 2, 10

* 4. es. 7, 6

† ps. 102, 3.

‡ psa. 86, 1 ende 88, 3. ende 102, 3.
Tre. 3, 57.

[fol. 325r]

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Met mijnen mont

 

En can ick niet belijden

 

Al dat in desen tijden, mijn siele wederuaert

 

Met loosen vont

 

Coemt Sathan my bestrijden

 

Recht oft ghy my O Heere geen helper meer en waert

 

So listich is de leere sduyuels ons wederpaert

 

^*Om mijn siel te verslinden, grimt y met neerstighen vliet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Ick roep om troost

 

O Godt met droeuen sanghe

 

Siet doch eens neder, op dijnen knecht beswaert

 

Want onghegloost

 

Is mijnen gheest so banghe

 

Verhoort mijn smeecken, dat door de wolcken vaert

 

V geest tot een vertrooster in my toch openbaert

 

Want wt bedructer sielen, singe ic dit droeue liet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Dickmael ick meen

 

Als dat ick ben verlaten

 

Van uwen Geest, O vader hoort mijn belijt

 

Ick gaen alleen

 

Als weesken, mijnder straten

 

Beurucht met angste, benaut op sulcke tijt

 

Heer haest u mi te helpen, eer mi de slang verbijt

 

Als een schaep byder heyden, heeft my de leeuwe bespiet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Als een die bloot

 

Staet, tusschen duysent sweerden

 

Omringt aen alle zijden, van zijn vianden hant

 

Sie ick de doot

 

Want ic weet geen toeulucht op eerden

 

So ghy Heer van weerden, my niet bewijst onderstant

 

En door v cracht bewaren, tot v rijc triumphant

 

^†Voor al des Satans pijlen, die hy so vierich schiet

* 1. pet. 5, 8.

† psa. 91, 5
Eph. 6, 16

[fol. 325v]

 

Troost ghy my niet, so blijue ick int verdriet.

 

^‡ De sonden O Godt

 

En wilt doch niet ghedencken

 

Van my bedreuen in mijn ionghe iuecht

 

^*Weest my een slodt

 

Bewaert mijn siele voor crencken

 

Om ws naems wille maect toch mijn geest verhuecht

 

O Vader wilt verkeeren, al mijnen druck in vruecht

 

^†Op dat ick Heer mach schuylen onder v vlueghels siet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

^‡ O Heer vermaert

 

Straft niet in uwen toren

 

Castijt my niet in uwen grammen moet

 

^*Wt Adams aert

 

Ben ick in sonden gheboren

 

^†Boos van natueren, twelc my nu trueren doet

 

Wilt my doch stueren, recht vueren mijnen voet

 

Dat hy van dijne paden, tot quaden niet en vliet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

^‡ V zijn bekent

 

Alle mijn ganghen en weghen

 

Mijn eten, drincken, sitten, liggen en opstaen

 

^*Tghedacht inwent

 

Dats v bekent te deghen

 

Al sit ghy hooch int dencken, ^† tneder schot ghy wel aen

 

^‡Wie sal voor dijn gerechte int ordeel blijuen plaen

 

^*Die met viervlammige oogen, ^† hert, sin en nieren doorsiet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Voor dijnen gheest

 

Weet ick waer vlieden van sorghen

 

Want bouen, beneden, zijt ghy al om eenpaer

 

Spreeck ick duyster foreest

 

Dat sal my wel verborghen

 

De nacht licht als de sonne voor uwe ooghen claer

 

^‡Wonderlijck zijn v wercken, dat kent mijn siel voorwaer

 

^*Ghy weet verborgen dinghen, eer dat sy zijn gheschiet

‡ Psa. 25, 7.

* Psa. 18, 3.

† Psa. 91, 4

‡ Psal. 6, 2. ende 38, 2.
Jere. 10, 24

* psa. 51, 7

† Gen. 6, 5. ende 8, 21.
Job 15, 16

‡ Job 31, 4 ende 34, 22.
Pro. 5, 21.

* iob. 42, 2
4. es. 16, 55

† iob 28, 25
Pro. 15, 3.

‡ ps. 130, 3. ende 143, 2.

* apo. 1, 14 ende 2, 18. ende 19, 12.

† 1. re. 16, 7
1. par. 29, 9
Psa. 7, 10.
Jere. 11, 20 ende 17, 10. ende 20, 12.
Apo. 2, 23.

‡ apo. 15, 3.

* esa. 46, 9.

[fol. 326r]

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

^† Ontsondicht my

 

Met ysop Heere des vreden

 

^‡Wasschet my van mijn sonden, sneeu wit also men leest

 

Ick roep tot dy

 

Met suchten, smeecken en beden

 

^*Schept in my een reyn herte en eenen nieuwen gheest

 

^†Op dat ick vroom mach strijden tegen Draec ende Beest

 

Dat ick ontfange de ^‡ croone, die my v roepinghe biet

 

Troost ghy my niet // so blijue ic int verdriet.

 

Nu hebt ghy Heer verhoort

 

Mijn smeecken, bidden en claghen

 

^*V moet geschieden, prijs, stercheyt en gebot

 

Mijn siele ghy antwoort

 

O siel weest niet verslaghen

 

^†Want ick sal by v wesen, v ^‡ vader ende Godt

 

^*Maer blijft in mijnder liefden, dit is het rechte slot

 

Wilt v altijt ^† verneren, ic sal v verheffen siet

 

Doet ghy dat niet // so coemt ghy int verdriet.

 

Lof Prince bly

 

Die my troost hebt ghegheuen

 

Lof Godt verheuen, die my sterct inden strijt

 

Lof Heer die my

 

Bracht van de doot int leuen

 

Lof die van sneuen, my sondaer hebt beurijt

 

Lofsanc met beuen, ghy Vader weerdich zijt

 

Lof vader ende sone, met uwen gheest altijt

 

Wat my geschiet // troost my in mijn verdriet.

† Psa. 51, 9.

‡ Eph. 5, 26

* Psa. 51, 12

† Heb. 12, 1

‡ Sap. 5, 17
4. es. 2, 43
2. Tim. 4, 8
1. Pet. 5, 4
Jaco. 1, 12.
Apo. 2, 10.

* apo. 4, 11 ende 5, 12.

† mt. 28, 20

‡ 2. co. 6, 18

* Joan. 15, 9

† mt. 23, 12.
Luc. 14, 11 ende 18, 14.