Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens–
AuteursrechtvrijC Na de wijse: Dat ick om een schoon vrouwe moet steruen.
O Waerheyt hoe zijt ghy nu vertreden
Ga naar margenoot†Op de strate ghy doch gheuallen zijt
Wie af wilt staen van zijn quade zeden
| |
[Folio 237r]
| |
V volghen en belijen sonder respijt
Versteken, veriaecht, veruolcht en benijt
Is hy van alle menschen obstinaet
Die seer verachten // met al haer crachten
Dat Godlijck, eeuwich, wtuercoren zaet.
Had ons Christus niet gheseyt te voren
Te recht mochten wy seer verwondert zijn
Dat sy die alle boosheyt oorboren
Wtspouwen moghen haerlieden fenijn
Verleyden, bedrieghen, hoereren fijn
Dobbelen, ruysschen, sweeren onbeureest
Oock persequeren // en tribuleren
Al die leuende zijn, door Christus Gheest.
Die stelen, roouen, dootslaen en moorden
Die vinden plaetsen daermen haer hout vry
Maer so wie belijdt Gods soete woorden
En zijn leuen daer na schickende sy
Ouer hem roept de boose werelt fy
Hy moet hem verberghen, en dicwils vlien
En onuerknesen // mach hy niet wesen
Van die de waerheyt haten en benien.
Turcken, Mooren ende Sarafijnen
Heydens ende Joden, een groot ghetal
Die sietmen hier ende daer verschijnen
Ende sy gaen met vreden ouer al
Coopmanschap hanterende breet en smal
Midts dat sy gheuen tol ende tribuyt
Ga naar margenoot*Maer gheensins en es // ter werelt expres
Vrijdom voor Christus wtuercoren Bruyt.
Wilt dit tot troost in v herte vesten
Die veruolcht en berooft zijt hier en daer
Ga naar margenoot†Hoe dat de voghelkens hebben nesten
En de vossen holen, dits openbaer
Mer Christus de soon des menschen voorwaer
En hadde niet om te rusten zijn hooft
Ga naar margenoot‡Volcht desen Herder // men vint geen weerder
Ga naar margenoot*Hy maeckt elck salich, die in hem ghelooft.
Maer alle die gemeynschap willen maken
Ga naar margenoot†Met desen Herder seer excellent
| |
[Folio 237v]
| |
Ga naar margenoot‡Die moeten haer seluen heel versaken
Ende draghen haer cruyce tot den ent
So sal hyse wesen altijts present
Ende leyden by zijne Maiesteyt
Ga naar margenoot*Haer lijden loonen, met vruechden croonen
Door zijn grondeloose bermherticheyt.
Die dit Liedeken eerst heeft ghesonghen
En weet niet te segghen waer dat hy wuent
Seer scherp en nauwe is hy bedwonghen
De werelt hem seer cleyne vrientschap tuent
Maer op den Heere hy vromelijck stuent
Die hem can helpen wt alle dangier
Ende bewaren // voor boose scharen
Die hem veruolghen strang, met listen fier.
|
|