Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens–
AuteursrechtvrijC Nae de wijse: Wt den Oosten sie ick rijsen den ouerschoonen claren dach.
HOort al die blijschap rapen
In Godts woorden delicaet
Hoe dat Ga naar margenoot† Christus seynt als schapen
Al zijn ghetrouwe knapen
Onder de woluen quaet
Haer gheuende troost ende raet.
Ga naar margenoot† Weest voorsichtich als Serpenten
En simpel als Duyuen soet
Wacht v van de boose Regenten
Ga naar margenoot‡Want sy sullen v in tormenten
Leueren, en doen storten v bloet
Gheesselende in haer scholen onuroet.
Voor Vorsten en Coninghen mede
Sullen sy oock leyden dy
Om mijnen twille, na haer zede
Maer al haer neerstichede
Wert tot een ghetuyghenisse vry
Haer en alle Heydens waer dat sy.
Ga naar margenoot*Maer als sy v leueren sullen
En vreest niet hoe ghy sult oft wat
Verantwoorden, die op v brullen
Vwen Vaders Gheest sal v veruullen
En selue spreken al dat
Ghy spreken sult, en wort niet mat.
| |
[Folio 113v]
| |
Den anderen swaren noot
En soecken hem te verderuen
Ja leueren en doen steruen
De Vader, die sal oock ter doot
Leueren zijn eyghen kint deuoot.
Ga naar margenoot* Totter doot werden Douders verknesen
Van haer kinderen quaet als fenijn
En ghy sult van alle menschen wesen
Ghehaet, om mijnen Naem ghepresen
Maer die volstandich sal blijuen fijn
Tot den eynde, die sal statich zijn.
Ga naar margenoot† Als sy v veruolghen oft iaghen
Wt een Stadt, vliet sonder veel gheschal
Na een ander, sonder versaghen
Voorwaer ghy en sult niet doorwaghen
Die steden van Israel al
De Sone des menschen comen sal.
Ga naar margenoot‡ De discipel en gaet niet te bouen
Sijnen meester die hem leert
De Ga naar margenoot* knecht mach hem oock wel belouen
Als hy heeft ghelijcke prouen
En is als zijnen Heere gheeert
Waer dat hy hem went oft keert.
Hebben sy Ga naar margenoot† Beelzebub gheheeten
Den Vader van het huysghesin
Hoe veel meer sullen sy dan veeten?
Sijn huysghesin, en daer op bleeten
Maer vreest haer dies maer te min
Het wert voor v lieden groot ghewin.
Ga naar margenoot‡ Daer en zijn gheen secreten
Sy en worden gheopenbaert
Noch niet so heymelijck, men salt al weten
Maeckt dat mijn woorden onghemeten
Die ick v int duyster hebbe verclaert
Voor alle menschen worden vermaert.
Ga naar margenoot* Predickt oock op de daecken
Dat ghy nu in de ooren hoort
Ga naar margenoot†Vreest niet die tlichaem ontmaecken
Aen de siele connen sy niet gheraecken
| |
[Folio 114r]
| |
Maer vreest hem die met een woort
Siel en lijf in de Helle versmoort.
Ga naar margenoot‡ Cooptmen niet twee musschen cleene?
Om eenen penninck, en gheen van dien
En vallen op daerde ghemeene
Sonder uwen Vader reene
Maer nu zijn ghetelt en ouersien
De hayren van v hooft wilt v verblien.
Ga naar margenoot* Ick en sal v niet laten als weesen
Dies wel versekert zijt
Want ghy zijt beter dan veel sneesen
Van musschen, dus wilt niet vreesen
Nu noch op gheenen tijt
Hier mede troost v en weest verblijt.
Ga naar margenoot† Ick sal belijen voor mijnen Vader
Die inden Hemel bouen es
Die my belijden allegader
Voor de menschen, mer den misdader
Ga naar margenoot‡Die my verloochent sal ick als mes
Verworpen en verloochnen expres.
Ga naar margenoot* En denckt niet dat ick op deerde
Ben ghecomen om brenghen vre
Ick ben ghecomen met den sweerde
Ga naar margenoot†Om te verwecken tot onweerde
Tkint teghen den Vader oock me
Dochter teghen moeder met ghelijcke ze.
Tsoons wijf sal teghen haer mans moeder
Oock mede hebben gheschil
En hoe den mensche wort beter beuroeder
Van zijn huysghesin, hoet verwoeder
Hem sal haten, ende luyde oft stil
Van hem maken seer groot ghedril.
Ga naar margenoot‡ So wie dat meer hout weerdich
Vader, Moeder oft eenich kint
Dan my, en met op en neemt volweerdich
Sijn Ga naar margenoot* cruys ende my volcht volheerdich
Die en is mijns niet weerdich, dit versint
Sijn leuen verliest hy oock, so wie dat vint.
Ga naar margenoot† Maer so wie dat zijn leuen
| |
[Folio 114v]
| |
Om mijnent wille verliest
Die salt vinden, want sonder sneuen
Ick wil hem mijn eeuwich gheuen
Wel hem, die dat verkiest
En wee hem, die op dees leeringhe briest.
|
|