Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens–
Auteursrechtvrij
[Folio 48r]
| |
DE Ga naar margenoot‡ Werelt sal haer seere verblijden
Maer Gods kinders sullen droefheyt ontfaen
Want duer Ga naar margenoot* grooten druc ende veel lijden
Moeten wy int eeuwighe leuen gaen
Schrift tuycht, dat wy moeten
Ga naar margenoot† Beproeft zijn, als gout int vier
Beproeft zijn, als gout int vier
Maer hope die doet pijne versoeten
Dese woorden troosten ons herte hier.
Verwondert niet, so Petrus bediede
Ga naar margenoot‡ Als ghy door tvier, ondersocht wordet vry
Ghelijck oft v dan wat nieus gheschiede
Maer weest deelachtich des lijdens Christi
Ia achtet Ga naar margenoot* blijtschap tzijne
Als v becoringhe versterckt
Als v becoringhe versterckt
En weet dat v ghelooue deuijne
Door het beproeuen verduldicheyt werckt.
Wy weten dat Godt Ga naar margenoot† Heere der Heeren
In druck ende noot zijn volck niet en laet
Ga naar margenoot‡ (Bouen dat sy vermoghen) temteren
Maer neffens des lijdens beproefde daet
Gheeft hy cracht om verdraghen
Dus eenen troost ydoon
Dus eenen troost ydoon
Oock Ga naar margenoot* castijt God, ende beproeft met slagen
Dien hy ontfangt als zijnen eyghen soon.
En latet ons doch niet cleyne achten
Tstraffende castijden, ons toegheseyt
Maer laet ons al ghehoorsaem verwachten
Des vaders castijden, met danckbaerheyt
Want lijden wijt Ga naar margenoot* verduldich
Als zijn kinders, ons Godt hem biet
Als zijn kinders, ons Godt hem biet
Ende wie is een sone ghehuldich
Die de Vadere en castijdet niet.
Want so wy sonder Ga naar margenoot† castijden leuen
Dwelck sy al deelachtich gheworden zijn
So zijn wy als Bastaerden beseuen
| |
[Folio 48v]
| |
En gheen ghetroude kinderen fijn
Daerom ist beter trueren
Hier eenen cleynen corten tijt
Hier eenen cleynen corten tijt
Dan dat wijt namaels moeten besueren
Metten Bastaerden, int Helsche ghecrijt.
Ga naar margenoot‡ Hebben wy ons vleesch vaders in desen
Als castijdende meesters hier gheureest
Sullen wy niet onderdanich wesen
Den Vader der gheesten, nu aldermeest?
Sy hebben ons weynich daghen
Ghecastijt, na haer duncken goet
Ghecastijt, na haer duncken goet
Maer des Heeren castijdende slaghen
Als nut, ons heylicheyt vercrijghen doet.
Daerom en sullen wy Ga naar margenoot* hoopken cleyne
Niet weygheren sVaders castijende roe
Want tgheschiet ons alle ghemeyne
Tot Godtsalighen dienste al int goe
Op dat wy in tijt en stonde
Ga naar margenoot† Aflegghen souden wat ons druckt
Aflegghen souden wat ons druckt
Ende oock de aencleuende sonde
Op dattet ons hier namaels wel gheluckt.
Hier wt vrienden, moghen wy nu hooren
Waerom ons God vermaent, dreycht ende slaet
Namelijck, dat wy zijn wtuercoren
Ga naar margenoot‡ Souden versaken, tGodloos wesen quaet
En de wereltlijcke lusten
Met Ga naar margenoot* vleesch, bloet, niet houdende raet
Met vleesch, bloed, niet houdende raet
Maer in Godt de Heere alleene rusten
Die daer is der bedruckten toeuerlaet.
Godt Princier bouen alle Princieren
Hem dient beuolen, alle druck en noot
Want hy de zijne hier wil Ga naar margenoot† purgieren
Inden ouen van tribulacy groot
Op dat sy den Vadere hier bouen
Die Ga naar margenoot‡ alleene den prijs behoeft
| |
[Folio 49r]
| |
Die alleene den prijs behoeft
Danckbarich eeuwelijck souden louen
Als kinders in Ga naar margenoot† tlijdens forneys gheproeft.
|
|