Veelderhande geneuchlijcke dichten, tafelspelen ende refereynen

Een ghenoeghlijck Refereyn.

Een Kalver-staert, ende een Mossel-mande
Toghen beyde te samen uyt den Lande,

[p. 209]

 

aant.

 

Ouer t'wilde Meyr, om Ridder te zijne

 

Een Erte, ende een Keern-melck-stande,

 

Quamen ghecropen op voeten, en op hande,

 

Ende brachten met hem een poppen schrijne,

 

Een Stroobant heeft met kleynder pijne,

 

Twaelf Molen-steenen deursmeten teenen slaghe

 

Twee Vlieghen zijnder ghecomen vanden Rijne,

 

Ende hebbender al twater wt ghedraghen,

 

Een Stiere gingh doe in stucken saghen,

 

t'Kasteel ter Sluys, soo elck wel weet

 

Diet niet en ghelooft, mach 't selfde gaen vraghen,

 

Een Miere doen een Olyphant verbeet,

 

Dat icker om loghe dat waer mijn leet.

 

Een doot Vercken ging leeren zinghen

 

Om dat alle de werelt woude dwinghen,

 

Met eenen Wespenstrick int verduyren

 

Een Koe ging ouer die waghen springhen,

 

Twee Mosselen doen eenen Walvisch vinghen,

 

Daerom moste hy de doot besuyren,

 

Eenen helschen Draeck liet hem wech vuyren,

 

Van eenen Necker, inde Krake over de Zee

[p. 210]

 

aant.

 

Eenen witten Mol ging sijn harnas schuyren,

 

Hy woude bestormen de stadt van Bree,

 

Seven ghesoden rapen wouden mee

 

Elck maeckten hen een Pansier ghereet

 

Die te Somer waren ghemaeckt van snee,

 

Elcke magie was wel thien Mijlen breet,

 

Dat icker om loghe dat waer my leet,

 

Twee Blaesbalghen, ende een Lanteerne

 

Toghen samen int lant van Aveerne,

 

Om een Keers-korf Bisschop te maken

 

Een Biervat dreven sy t'scheerne

 

Om dattet hadde ghestaen buyten de Taveerne,

 

Ende hadde nochtans van Hoy gheweven goet Laken

 

Noch quam daer een Bussel verroter staken,

 

Ende maeckte Nachtegalen van doode Koeyen

 

Want daer quamen drie blinde Bagijnen van Aken,

 

Diet saghen zy waren ghesloten in boeven,

 

Oock quamender smeden twee Vilte-hoeyen,

 

Op eenen Aenbeeldt van gras sonder smeet

 

Een gheroockt Bockens hooft sachmen bloeyen,

 

Om dat het teghen een Kemel street,

 

Dat icker om loghe dat waer my leet

 

Prince drie Slecken ende een Lollepot,

[p. 211]

 

aant.

 

Die maecten van biesen eenen ouden Sot,

 

Die Peerden conde schijten meer dan drie oft vier,

 

Van Rijpelmonde saghmen comen t'Slot,

 

Ende quam ghevloghen deur een verckens kot,

 

Het brocht met hem de stadt van Liere,

 

Eenen Spinrocken met haer Baniere,

 

Heeft eenen dooden Wolf ghevanghen,

 

Twaelf Lupaerden ende eenen Stiere

 

Sijnder aen eenen Appel-schelle ghehanghen,

 

Een quaet Ghebroet sat op twee Tanghen,

 

Ende heeft van dit alle beschreuen tbescheet,

 

Eens Conings Kappe hadde groot verlanghen,

 

Dies daeghs meer dan negenhondert coussen scheet,

 

Dat icker om loghe dat waer my leet

 

 

 

Finis.

 

t'Antwerpen by Jan van Ghelen, op die Lombarde veste, inde witte Hasewint. Anno 1600.