|
| |
Der Boeren Pater Noster, midtsghaders der Vrouwen Pater Noster,
seer ghenoeghlijck om te lesen.
Het was een Boer in vranckrijcke,
Van rijckdom en wasser gheen zijns ghelijcke,
Om schadt te vergaderen was al sijn begeeren,
Maer sijn Pater Noster en conde hy niet leeren,
Het welcke sijnen Pastoor seer verdroot,
Op een tijt hy hem ontboot,
Ende sprac: Vrient hoe suldijt maken,
Dat ghy meught int Hemelrijck gheraken,
Want ghy tot gheenen tyen,
En leest Pater Noster, Ave Marien,
Het welcke alle Christen menschen schuldigh zijn,
Om te comen totten Hemel fijn,
| |
| |
Vrient wilt ghy my wel verstaen,
Ick segget u al sonder waen,
Ghy moet v Pater noster kunnen sekerlijck,
Wilt ghy comen in Hemelrijck.
Den Boer sprac: och lieue Pastoor Heere,
Hoe icket maecke ic en kan niet lere,
Ic bid v wilt my raet geuen,
Dat ick mach comen ten eeuwighen leven,
Ick wil vroegh ende spade
Leven en doen nae uwen rade,
Doe sprack: den Pastoor: is dat waer
Den Boer seyde: jaet mijn Heer klaer,
Den Pastoor sprac: hoort dan nae my,
Ick hope dattet uwer sielen salicheyt zy,
Het is v wel gheworden kondt,
Hoe dattet Coorn geldt menigh pondt,
Ende datter veel arme luyden,
Moeten hongher ende commer lyden,
Ende ghy hebt goets ghenoegh
Van Coorn, en Wijn al v ghevoegh
Ick sal vergaren wt noorden en zuyden
Daer ick weet dat woonen arme luyden,
Ghy sultse van v Cooren lienen
Soo mooght ghy dat rijcke Gods verdienen,
Ghy en dorft daer niet voor sorghen
| |
| |
Ick sal sijn haerder alder borghen,
Als ghijse siet sal ickse v noemen
Kunt ghijse onthouden het sal v vromen
Want ick sal v sonder falen
V Cooren altemael dubbelt betalen.
Den Boer docht in zijnen moet
De eene helft ghewonnen waer wel ghoet,
Ende wort den Pastoor selue borghe
Soo en heb ick gheenen sorghe,
Ick hope by onser Vrouwen,
Dat ick de namen wel sal onthouwen.
Doen sprack den Boer: mijn goede Heere
Ick wil doen al v beghere,
Als ghy wilt soo moeghdy comen
Ick sal 't hen leenen sonder schromen.
Doe gingh den Pastoor vergaren
De arme luyden sonder sparen,
Hy quam daer den Boer woonde
De arme luyden hy hem thoonde,
En sprack: hier zijnse mijn goede vrient
Die ick 't Cooren wil hebben ghelient.
Den Boer die werde schier vervaert
Ende seyde: Heer wat hebdy vergaert?
Wildy dat ick deese doe mijn Cooren
Ick vrese dat het blijft verloren
Neen sprack den Pastoor, en hebt gheen sorghe
Ick worde haerder alder borghe,
| |
| |
Kunt ghijse onthouden ick salse v nomen
Het sal v de eenen helft vromen,
Den Boer sprac: ic wil gaen meten.
Om die namen niet te vergheten,
Den Pastoor nam eenen ouden man,
Van ouderdom cond hy nau gaen,
Dese heet Pater wil my wel verstaen,
Twee Schepel Cooren sal hy ontfaen,
Op dat hy mach hebben broot,
Hy en mach niet wercken t'welck my verdroot
Daer nae als ic hebbe verstaen,
Quam Noster voort ghegaen,
Ende ontfing tot zijnder bate,
Qui es in Celis had hongher groot,
Want in drie daghen at hy gheen broot,
Van hongher en was hy niet vlugghe,
Een Mudde nam hy op sijn rugge,
Ende hy liep metter vaert,
Met sijn Cooren te Molenwaert,
Daer nae quam Sanctificetur
Al zijn kleederen, waren als een sleter
Veel kinderen hadde hy thuys gelaten,
Hy kreegh drie schepel t'zijnder baten,
Den Boer die sagh al om end' om
| |
| |
Daer nae quam Nomen tuum.
Dese seer hoeste ende stan,
Een Schepel ontfing hy van zijn Boer man
Den Boer was schier het meten sadt,
Met eenen groote sack al worde hy dol,
Met twee Mudden en wasse niet vol,
Twee Schepel heeft hy ontfaen,
En is daer mede te Marct ghegaen,
Hy heeft alle sijn Coorn vercocht,
Ende heeft het geldt doen deur ghebrocht,
Nae desen quam eenen gheheeten Fiat,
Vanden reghen was hy gheworden nat,
Daer mede hy 't huyswaert gingh,
Eenen anderen quam daer na
Hy kreegh soo ick hebbe verstaen
Een Schepel, en is t huys gheghaen,
Noch quam daer eenen die was vro
| |
| |
Hy kreegh een Schepel doe liep hy verda
Zijn broeder hier Et in Terra,
Die ontfingh anderhalf mate,
Zy ghinghen loopen na haren strate,
Nae desen quam eenen die was stom
Hy was ghenaemt Panem nostrum,
Al en conde hy niet spreken
Hy heeft drie Schepel mede ghestreken,
Quotidianum meende comen te laet
Nochtans kreegh hy tot zijnder baet,
Twee Schepel aldaer ter stee
Op zijnen hals had hy een mande
Hy kreegh drie Schepel in zijnen hande
Nae huys hy daer mede ghelopen is,
En ontfingh vijf Schepel ghewis,
Want nae desen soo ick verstae
Quam een ghenaemt Debita nostra.
My docht hy was noch jongh van dagen,
Hy ontfing twee Schepel sonder klagen,
Maer Sicut & nos dimittimus,
Dat was een man die nauwe thuys,
Sonder hulpe en conde comen,
Twee mudden heeft hy mede ghenomen,
Ende met hulp van goede luyden,
| |
| |
Ging hijse op een waghen thuys kruyden,
Debitoribus nostris quam metter vaert
Hy en heeft gheen sacken ghespaert,
Hy kreegh, men macht wel hooren
Drie mudden van 't beste Cooren,
Doe quam Et ne nos inducas,
Die hadde gaerne veel ghehadt
Maer de Boer was van meten sat/
Met twee Schepel hy loopen gingh
In temtationem quam doe gheringh.
Hem docht den Boer die was verstoort
Nochtans en costent hem niet een woort,
Met twee Mudden was hy vro
Noch quam Sed libra nos a malo,
En die kreegh een mudde graen
Hy is daer mede thuys gheghaen,
Om te doen backen dochtet hem beste
Doe quam Amen, die was de leste,
Die kreegh een Schepel, hy was blijde.
Den Boer sagh om aen allen zijde
En hy was wel half verstoort
Alsulcke namen had hy noyt ghehoort,
Hy sprack: Nu Pastoor Heere
Ick heb ghedaen na v beghere
| |
| |
Sydy oock certeyn mijn borghe?
Ja vrient sprack hy en hebt gheen sorghe,
Onthout ghy de namen sonder falen
Ick sal v Cooren dobbel betalen,
De Pastoor gingh metter vaert
Hy beval den Boer Godewaert.
s' Auons den Boer was wel gheseten
Hy docht om t' volck dat hy hadde ghemeten,
Zijn Cooren hoort wel mijn bediet,
Snachts hy sijn slapen daer ooc om liet,
Om te onthouden de namen seer saen,
Die hy sijn Cooren hadde ghedaen,
Daer na over een langhe tijdt,
Den Boer en was niet seer verblijt,
Hy heeft ghesproken tot sijnen Wijve,
Ick dede mijn Cooren den arme catijve,
Niet eene en ontmoeter mijn
Ick ducht nu salt verlooren zijn,
t' Cooren dat ic hen hebbe ghedaen,
Zijn wijf sprac neen, wilt my verstaen
Ick en sal niet eens ter Kercken comen,
Oft ic hoorse den Pastoor alle noemen,
Den Ougst is ghecomen in,
| |
| |
Den Boer die docht om zijn ghewin,
Hy ging den Pastoor manen.
Den Pastoor sprac: kundy die naemen.
Den Boer sprack: Jae ick Heere,
Ick hebber om gearbeyt seere.
Hoe hetense dan sprack den Pastoor.
Pater is ghecomen sprack den Boer.
Twee Schepel gaf ick hem bequaem,
Ende alsoo voort van naem tot naem,
Wiste den Boer te noemen al,
Zijn Pater Noster groot en smal,
De Pastoor sprack: danckt onsen Heere
Met al v hardt en zin gaer seere,
Ic hoope Godt worter deur vereert,
V Pater Noster hebdy gheleert,
Al sydy v Cooren quijt wat leyter aen,
Ghy zijt alsoo rijcken man,
Ghy en sult daerom niet te min eeten vry,
Den Boer sprack: ghy begect my,
Ick wil mijn Cooren hebben betaelt,
Datter niet een Schepel aen en faelt,
Oft ick sal v Heer Pastoor
Beroepen voor den Provisoor.
Den Pastoor die zweegh al stil
Hy liet den Boer doen alle zijn wil
Als sy voor de Heeren quamen ghegaen
| |
| |
Ende als de Heeren de saecken hebben verstaen,
Gaf men den Pastoor eere groot,
Ende den Boer die stondt al bloot,
Sy spraken 't hem allegader schanden
Hy stont en beet al op zijn tanden,
Ende hy gingh metter vaert
Met vergramde ghemoet t'huyswaert,
Ende hy was zijn Cooren quijte
Hy en hadder niet voor een mijte,
Maer zijn Pater Noster heeft hy gheleert
Even wel heeft hy zijn ghelt begheert,
Maer t'was daer op een Rooster ghetelt
Quijt was den Boer zijn Cooren, en t'geldt.
De giericheydt heeft de wijsheydt bedroghen
Den Boer docht dat hy sonder loghen,
De helft soude ghewonnen hebben aen zijn Cooren
Maer den Paep had den Boer aenghenaeyt twee ooren.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd