Vaderlandsche gezangen

[p. 32]

Aan het jaar 1790.

Wys: Avec les jeux dans les villages.

Reeds wederom één jaar verdweenen,

Hoe haastig loopt de vlugge Tyd!

Aan u, ô Jaar! zoo korts verstreeken

Zy thans myn Citertoon gewyd!

Ach! mogt myn Citer blyde toonen,

ô Jaar! ter uwer eere slaan!

Had gy de Vryheid doen herleeven

'k Hief dan vol vreugd een loflied aan,

*_**

Dan neen! wy zugten nog in boeijen,

De dwinglandy zit nog ten troon,

En zwaait zoo trotsch den ysren schepter

Gevloekt by iedren Bato's zoon,

Wy zyn nog met het schandlyk teken

Met de Oproerleus, helaas versierd

Gy zaagt ô Jaar, ook dikwerf blyken,

Wat geest nog Nederland bestiert.

[p. 33]

 

Wierdt niet een aantal braave Burgers

 

Op nieuw en Stad en Land ontzegd

 

Hun goed, door tyd en vlyt verkregen

 

Verbeurd verklaard, en dit heet Recht!

 

Hoe meenig edeldenkend Leeraar

 

Wierdt niet op nieuw gehoond, bespot,

 

Van Ambt of betren stand verstoken,

 

Waarom? hy was een Patriot.

 

 

 

*_**

 

 

 

Ontelbaar zyn de snoode treken

 

ô Jaar! in uwen kring geschied,

 

Kan men ze voor den geest zich brengen

 

Kookt dan het bloed in de adren niet.

 

Doch gy, ô Jaar! zyt reeds verzonken

 

In 't niet der eindlooze eeuwigheid

 

Mogt 't volgend Jaar ons vreugde schenken,

 

En wierdt ons beter lot bereid.

 

 

 

*_**

 

 

 

Verliest de hoop niet, Batavieren?

 

Hou moed gefolterd Leeuwendaal

 

De tyd zal toch gewislyk koomen

 

De tyd van uwe zegepraal,

 

Ondanks de magt van 't kaale Pruissen

 

Ondanks 't geweld van Albiön

 

Zal toch met vollen glans herryzen

 

Aan Neêrlands Kim de Vryheids Zon.

 

 

 

B.