Vaderlandsche gezangen
(1791)–Anoniem Vaderlandsche gezangen– Auteursrechtvrij
[pagina 12]
| |
De 16den september 1788.Wys: Mon honneur dit, que je serais coupable.Ik zong voorheen in uw gryze vesten
Van uwen lof, beroemde Myterstad!
Gy, die ten spoor voor de andere gewesten,
Toen men 's Volks Recht te stout geschonden had,
't Eerst voor 's Volks zaak, voor Vaderland en Vryheid
Den Burger dostte in 't blinkend heldenstaal,
Maar ach!.. helaas!.. waar is nu al die blyheid?
Waar is uw roem, waar uwe zegepraal?
***
Is dit het loon voor uw heldhaftig poogen?
Is dit uw loon? ô Utrechts Burgery!
Had dan 't Geweld zulk een geducht vermogen
Om u te slaan in wreede slaverny?
Moest gy zoo rasch met al uw sterkte bukken?
Ontzonk u 't hart in 't nypen van den nood?
Neen - 't mogt, helaas, aan 't snoodst verraad gelukken,
Dat gy, door list verstrikt, geen weêrstand bood.
| |
[pagina 13]
| |
Van uwen moed kan Effren's volk getuigen,
Toen gy zyn trots by Vreeswyk of de Vaart
Voor uwen arm uw staal deed nederbuigen
Daar zag men 't blyk van 's Burgers heldenäart,
Daar zag m' eenGa naar eind(*) paar van Helden 't leven laaten
Voor 's Volks Recht in 't blinkend Krygsgeweer:
Maar nu... helaas!.. wat kan die zege u baaten?
Shoon 't hun en u verstrekt tot eeuwige eer.
***
Thans plant de Dwang zyn trotschen zegestander,
Daar men voorheen der Vryheid hulde deed,
En Heerschzucht juicht, nu zy den Nederlander
Klonk in den boei, reeds lang door haar gesmeed.
Myn Vaderland! hoe diep zyt gy gevallen!
Ach! al uw roem, ô Utrecht! ligt ter neêr,
Het snoodst verraad vermeesterde uwe Wallen,
Ja! Nederland is Nederland niet meer.
***
Zal dan 't Geweld altoos den Schepter voeren?
En Dwinglandy bezitten 't hoog gezag?
Zal 't woeste graauw dan strafloos 't Land beroeren,
En 't heiligst Recht vertrappen dag aan dag?
Is dit de rust de aloude rust herstellen?
Als de Oproerkreet vaak tot de Wolken klimt,
Zal dit geluk en heil aan 't Land voorspellen?
Als blanke deugd verguisd wordt en begrimd.
Neen!
| |
[pagina 14]
| |
Neen! 'k zie een reeks van folterende rampen,
Waarmee 't voorheen gelukkig Vaderland,
Nu dag aan dag, helaas! zal moeten kampen,
Daar meer dan ooit het vuur der Tweedracht brandt:
Gy Hemelvorst! voorkoom, voorkoom die plaagen,
Slaa 't gunstig oog op dit Gemeenebest!
Dan zal het licht der Vryheid rasch weêr daagen,
En 't heil des Lands voor altyd zyn gevest.
B.
***
|
|