Vaderlandsche liederen voor de gewapende studenten

[p. 32]

De uitboezeming.

Wijs: Azor! envain ma voix t' appelle.

Vergeefsch, o Vrijheid, is ons pogen!

Het snood geweld,

Dat Neêrland houdt bekneld,

Durft steeds weêrstreven, wat wij beöogen.

Ach! waar's die Held, die 't eenmaal palen stelt!

* * *

Dan, laat men ons weêrstreven,

Hoe zeer bestreên, verdrukt,

Vij willen voor u leven,

Of, zoo 't mislukt,

Met moed, en rustig sneven!

Palladi et Libertati.

Ten gemakke der Zangminnaren, is dit stukjen op de overslaande bladzijde andermale geplaatst, met alle zijne bijvoegselen, zoo als het behoort gezongen te worden.

[p. 33]

Vergeefsch, vergeefsch, o Vrijheid, is ons pogen!
o Vrijheid, is ons pogen!
Vergeefsch, o Vrijheid, is ons pogen!
o Vrijheid. is ons pogen!
Het snood geweld,
Dat Neêrland houdt bekneld,
Durft steeds weêrstreven, wat wij beoogen.
Ach! waar's die held, die 't eenmaal paal, die 't eenmaal palen stelt!
Ach! waar's die held, die 't eenmaal palen stelt!
Ach! waar's die held, die 't eenmaal palen stelt!
Geweld! geweld, durft steeds weêrstreven, wat wij beoogen.
Ach! waar's die held, die 't eenmaal palen stelt!
Die 't eenmaal palen stelt!
Vergeefsch, vergeefsch, o Vrijheid, is ons pogen!
Het snood geweld.
Dat Neêrland houdt bekneld,
Durft steeds weêrstreven, wat wij beoogen.
Ach! waar's die held, die 't eenmaal palen stelt!
Dit's ons beoogen!
Dit's ons beoogen!
Dit's ons beoogen!
Dan laar men ons weêrstreven,
Hoe zeer bestreên, verdrukt.
Wij willen voor u leven,
Wij willen voor u leven,
Of, zoo 't mislukt,
Met moed! met moed! met moed, en rustig sneven.