Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis. Deel 5

[p. 283]

Oorkonden in het Nederlandsch, van 1288, 1292, 1295, 1296 en 1298.

Van tijd tot tijd heb ik in dit Museum oorkonden opgenomen, welke in onze moedertael werden uitgevaerdigd en van vóór het jaer 1300 dagteekenen. Ik heb my stiptelijk bepaeld tot die stukken omtrent welke geen twyfel kan bestaen; dat is tot diegene, aen welke zegels hangen of vroeger gehangen hebben, en verder tot originele chirografen. Zoo wel in de eene als in de andere staet het jaer waertoe zy behooren, uitgedrukt. Kopyen, vertalingen of andere oorkonden, al is 't dat men die soms gerust tot de veertiende eeuw mag te rug brengen, heb ik tot hiertoe onverlet gelaten. Later echter zal ik er waerschijnlijk wel eenige mededeelen.

De charters van bovengemelden aerd, die in mijn Museum tot hiertoe voorkomen, beloopen op zeventien, waervan slechts zes van vóór 1280 dagteekenen; de elf andere, behooren, even als de negen stukken, die hier volgen, tot de twintig laetste jaren der dertiende eeuw. Dit bevestigt ten volle hetgeen ik reeds vroeger deed opmerken, dat alhoewel men reeds enkele charters in de volkstael omtrent het midden van gemelde eeuw ontmoet, het Latijn nog lang by het opstellen der akten de bovenhand heeft, en eerst in de veertiende eeuw door het Nederlandsch algemeen vervangen wordt.

[p. 284]

De negen oorkonden, die ik hier laet drukken, berusten op het provinciael archief van Oost-Vlaenderen te Gent. De n^rs I, II, III, IV en VII zijn herkomstig uit de oude vrouwen-abdy van Oost-Eecloo, terwijl de n^rs V, VI, VIII en IX aen het voormalig kapittel van Sinte-Pharahildis toebehoord hebben.

De eerste, van 1288, zijnde eene gift door zekeren Gilis Lebin aen het klooster van Oost-Eecloo gedaen, wordt bekrachtigd met het zegel van here Gilise van Artevelde Willems sone vander Triest; of deze eenen bloedverwant was van het te Gent gevestigde geslacht Van Artevelde durf ik niet beslissen.

Het tweede, derde, vierde, zevende en negende stuk zijn in West-Vlaenderen opgesteld; ook straelt de tongval van die landstreek op onderscheidene plaetsen door. Zoo leest men aldaer: wie, sie, ymet en ymete, min iof meer, bachten, yseghelt, enz. voor wi, si, gemet en gemete, min of meer, achter, gheseghelt, enz.

De uitdrukkingen wedden voor beloven, en te waerne, voor te waerborgen, welke men in de vierde charter leest, werden destijds ook elders gebruikt. In den zin van dit laetste komt, in n^r VI, dede warscep voor.

In het stuk n^r III van 1292 ontmoet men eenen Jan die Wevel, schepen van het Brugsche Vrye, wiens naem ons aen dien van den dichter van het Leven van Sint-Amand, aen Gillis de Wevel doet denken. Deze laetste eindigde zijn werk te Brugge in 1366. De schepen Jan was misschien een zyner voorvaders.

De vijfde en zesde oorkonden hebben beide aen het einde de uitdrukking: sonder enich si, dat is, zonder eenige bedenking, zonder eenig gebrek, zonder eenige beknikkeling. Men kan hierover raedplegen D^r De Jager, Nieuw Archief voor Nederlandsche Taelkunde, bl. 227-228. Wy hebben het woord aen het Fransch ontleend, in welke tael het in den zelfden zin gebruikt werd.

De n^rs V, VI en VIII werden te Gent geschreven en zijn met weinige zorg opgesteld. De h werd oudtijds, zoo min als

[p. 285]

heden, in de uitspraek gehoord, zoo leest men: er, boef en boof, ofstede, soet, toeghe port, aer enz, voor her (heer), behoef, hofstede, soe het, 't hoeghe port, haer enz. en omgekeerd: hute, heervachteghe, heerven, hoede, voor ute, eervachteghe of ervachtighe, eerven of erven, eede. De uitdrukking: onthier ende Sente Martins dach, in het achtste stuk voorkomende, en zoo veel beteekenende als van nu of heden af tot aen Sinte-Martens dag, wordt nog dagelijks gehoord. Zoo zegt men: onthier en zes weken, onthier en twee jaren, enz. De schrijfwyzen: nae, naemaels, ghestaede, gaene, saeke, in plaets van: na, namaels, ghestade, gane, sake, mag men als iets buitengewoons beschouwen, dat men op rekening der slordigheid van den schryver kan leggen.

Eer ik eindig, zal ik hier aenstippen voor hen, die het niet weten, dat het woord er of der, zooals het meer algemeen voorkomt, voor heer of de heer gebruikt wordt: het is een nominativus, terwijl ser een genitivus is, en des heeren beteekent.

De overige Nederlandsche charters van vóór 1300, welke nog in het provinciael archief van Oost-Vlaenderen voor handen zijn, hoop ik later in het Museum op te nemen. Derzelver getal is niet groot, alhoewel de verzameling oude oorkonden, welke alhier bewaerd wordt, stellig eene der rijkste van geheel Nederland is.

I. 1288.

Tote alle den ghenen die dese lettren sullen zien of horen lesen, ic Gilis Lebbin doe te verstane, dat ic hebbe ghegheven der kerken ten cloestre van Ekeloe tuintich scheleghe vlaemsche, elcs iars te gheldene te Sente-Bamesse, mijn iarghetide mede te done in die vorzeide kerke te Ekeloe. Van desen vorzeide xx s. es sculdich Diederic Harlebeke X s. siars up drie ghemet ligghende bi sinen huus. Ende die andre x s. siars es sculdich Margriete van den Bergheline up derdalf ghemete lands, daer hare huus up staet. Ende omme dat ic Gilis Lebbin vorzeit wille, dat dese aelmossene blive vast, zeker ende ghestade, so biddic

[p. 286]

den prior van den Predicaren van Ghent, den here Iacope ende den here Mathise, prochipapen van Hassnede, ende den here Gilise van Artevelde Willems sone van der Triest, dat sie dese lettren zeghelen met haren zelfs zeghelen. Ende ic vorzeide Gilis Lebbin, die hebbe ghegheven dese vorzeide rente, hanghere an minen zeghel. Dit was ghedaen int iaer Ons Heren, alsmen screef sijn Incarnation M^o CC^o LXXX^o ende achte.

Origineel op perkament, waeraen vijf zegels hebben gehangen Van den eersten in groen was blijft een onbeduidend fragment over. Op den vierden zit een arend met opengespreide vlerken; de overige zijn verdwenen.

II. 1292.

Wie Jhan van den Poele, Woutere van Ghent, rudders, Diederic die Vos, Jhan van den Zande, Jhan van Cadsant, crichoudere, Olievier vander Haghe ende Alard f. mins here Hughes Storms, scepenen van den Vrien, doen te wetene allen den ghonen die dese lettren sullen zien ende horen lesen, dat quamen vor ons Gielis, f. mins here Hughes ende joncvrouwe Heilsent, sijn wijf, ende gaven wettelike ghifte Avesoeten, f. Willems Luckins, van enen ymete lants, lightelijc min iof lichtelijc meer, lichghende binden ambochte van Ysendike ende in die zelve prochie binder meet, daer Jhan Stuever up woende, streckende van der zuutside inward. Ende si wedden Avesoeten vorseit dit lant te wette te warne, wech ende lant, quite lant vor lant, ende sonder scult te haren rechten vrien eyghijndoeme jeghen elken mensche. In kennessen van deser dinc, dat si vast ende ghestade blive, ebben wi scepenen vorseit dese lettere ghezeghelt met onsen zeghelen vuthanghende. Dit was ghedaen 's Friendaghes nar Sinte-Martins daghe in den Winter anno Domini M^o. CC^o nonogesimo (aldus) secundo.

Origineel op perkament. Van de zeven zegels, die aen het stuk hebben gehangen, blyven nog de vierde, vijfde en zesde, alhoewel beschadigd, over. Op den vierden ziet men een groot burgondisch kruis; op den vijfden, vier groote vueryzers en op den zesden leest men: s. oliv... haghe.

[p. 287]

III. 1292.

Wie Woutre van Ghent, Jan van Poele, Jan die Wevel, rudders, Diederic die Vos, Jan vanden Zande, Jan van Caedsant, Weinin van Varsenare, Jan die Brune, Heinric die Grote, Clais van Bavindamme, Willem die Corte, Wouter die Vos ende Gillis van Ernegheem, scepenen vanden Vrien, doen te wetene alden ghoenen, die dese letteren sullen sien jof horen lesen, dat cam vor ons Gillis, miin ser Hugs soene, ende joncfrouwe Heilsuint, siin wijf, ende ghaven wettelicke ghifte broeder Diederike vanden cloestre van Oest-Eclo, ter abbedesse ende tscovents boof vanden cloestre van Oest-Eclo vorseid, van neghen ymete lands, lichtelic min iof meer, licghende in 't ambochte ende in die prochie van Isendike. Vanden welken lande leghets vive ymete lands, lichtelic jof meer, bachten Boudens van Heile. Ende vort leghets anderhalf ymet lands, lichtelic min jof meer, beoesthalf, andie vive ymete vorseid. Ende vort leghets anderhalf ymet, lichtelic min iof meer, bider Hebbelinghen muelne. Ende vort leghets een ymet lands, lichtelic min jof meer, onder Willems ver Lisen soens weech. Ende Gillis ende joncvrouwe Heilsuint, sijn wijf vorseid, wedden broeder Diederike vorseid al dit vorseide lant te wetten te waerne, wech ende lant, ende quite land sonder scout, te dier vorseider abbedesse ende tscovents vrien eghindome. Ende al dese vorseide ghifte was wettelicke ghegheven dien vorseiden broeder Diedericke ter vorseider abbedesse ende tscovents boof biden wille ende bider ottroye miin ser Wijds, tien tiden graven van Vlaendren, ende bider bede van scepen vanden Vrien, diere duer Gillis wille vorseid omme baden miin here den grave vorseid. Ende in kennessen van deser dinc, dat soe vast ende ghestade blive, so hebben wi vorseide scepen dese letteren beseghelt met onsen seghelen vuthanghende. Dit was ghedaen t' Saderdaeghs na Sinte-Martins dach inden Winter, int jaer Ons Heren als men screef siin Incarnatioen tuellefhondert neghentich ende twe.

Origineel op perkament, waeraen veertien zegels hebben gehangen De eerste, de derde, de dertiende en veertiende, in bruin was, zijn nog geheel of gedeeltelijk bewaerd gebleven. De overige zijn verloren.

[p. 288]

IV. 1295.

Wie Ihan van Vutkerke, Ihan van Poele, Diederic die Vos, Heinric Scaveschacht, rudders, Ihan vanden Zande, Willem van Cleyem, Heinric die Grote, Hughe vanden Hove, Boydijn de Broekere ende Boudene van Moerkerke, scepenen vanden Vrien, doen te wetene allen den ghonen die dese letteren sullen sien ende horen lesen, dat quamen vor ons mijn vrouwe ver Heilswind, mins here Gillis wedewe mins here Hughes soens, Godscalc hare sone, Hughe hare sone, Heilswind hare dochter ende Katerine, hare dochter, ende gaven wettelike ghifte broeder Diederike, ter abdessen boef ende scovents van Oest-Eclo, als in rechter lantwissele van dardalf ymete lants ende tien roeden, lichtelijc min iof meer, ligghende binden ambochte ende binder prochien van Ysendike, besutalf, onder ver Margriete Ihan Vlamincs woninghe; welc lant dat heet Brabanders hofstede, vander nord side inward, omme dardalf ymet lants ende tien roeden, lichtelijc min of meer; welc lant leghet binden ambochte ende binder prochien van Ysendike vorseit. Ander half ymet leghets bider mole te Ebbelinghe ende een ymet, lettel min iof meer, onder Willem f. ver Licen weech. Ende mijn vrouwe ver Heilswind vorseit ende Godscalc, hare sone, die wedden Gillise, Marien ende Barten, mins here Gillis kinder, die onbeiaerd sijn, te ghiften te bringhene so welken tiden dat dese vorseide kinder beiaerd sijn ende te haren iaren comen sijn. Ende broeder Diederic vorseit die hadde macht desen lantwissel te doene bi letteren ende bi zeghelen mire vrouwen der abdessen ende scovents van Eclo vorseit. Ende mijn vrouwe ver Heilswind vorseid, Godscalc hare sone, Hughe hare sone, Heilswind hare dochter ende Katerine, hare dochter, die wedden broeder Diederike dit vorseide lant te wette te warne, ter abddessen ende scovents boef van Oest-Eclo vorseit. Ende broeder Diederic vorseit die wedde dit vorseide ander lant mire vrouwen ver Heilswinden ende haren kindren vorseit te wette te warne, wech ende lant, quite lant vri lant, ende sonder scult an beden siden, te haren rechten eyghijndoeme jeghen elken mensche. In kennessen van deser dinc, dat soe vast ende gestade blive, ebben wi scepenen vorseit dese letteren yseghelt vuthanghende. Dit was ghedaen s'Friendaghes voer Sinte-Nichasus daghe anno Domini M^o CC^o nonogesimo (aldus) quinto.

Origineel op perkament, waeraen negen zegels hebben gehangen. Het derde verbeeldt eenen klimmenden beer. De overige zijn in 't algemeen onduidelijk.

[p. 289]

V. 1296. Cyrografe.

Het si cond allen den ghenen, die nu sijn ende hierna wesen sullen, dat Woutre Ledenart, die meester Volkers Mach clerc was, cochte jeghen den her Beudine van Zuinarde, portre in Ghent, ter capelriën boef, die meester Volker gaf ende bewisede in de kerke van Sente-Verilden te Ghent, xxiiii sol. vlaemschs paiements erveliker renten, die men es sculdich te gheldene euuelike van jare te jare, elkes jaers te Sente-Bamesse. De welke xxiiii sol. ligghen in de stede van Ghent, namelike in de Donkersteghe, up de hofstede, dar Ydier Pots huus up staet, viii sol., ende in de ofstede, dar dat Jan Vos Cousemakers huus up staet viii ½ sol., ende in de Munte, up de hofstede dar Bernarts huus van Musole up staet, vii ½ sol. Orconde ervachlighen lieden in Ghent: Everarde van Zuinarde, ser Beudins broder van Zuinarde, die vorseit es, Willay den Groten ende Gillise Gramanne, dier over waren daer der Beudin wettelike uteghinc ende sijn wijf ter capelriën boef, sonder enich si. Dit was ghedaen in jaer Ons Heren dat men screef tcarnation dusentich cc ende xcvi, in Sente-Gillis avonde uteghanghende hoest.

Origineel chirograef op perkament.

VI. 1296. Cyrografe.

Het si cont allen den ghenen, die nu sijn ende hierna wesen sullen, dat er Woutre Ledenart, die meester Volkers Maesch clerc was, cochte jeghen joncvrouwen Aeghten, Everdeis dochter was Hutenhoven, ter capelriën boef, die meester Volker gaf ende bewisede in de kerke Sente-Verilden te Ghent xxviii sol. ende v d. vlaemschs paiements erveliker renten, die men es schuldich te gheldene ewelike van jare te jare, elkes jares Sente-Katellinen messe. De welke xxviii sol. ende v d. ligghen in de stede van Ghent, namelike up Toeghe port, up de ofstede

[p. 290]

dar Pieters Speliarts huus up staet. Ende hijr af dede warscep, alse recht na de wet van Ghent, Gillis vander Brigghen, aer neve, ende Everdei, aer broeder. Orconde ervachtighen lieden in Ghent: der Willemme vander Brigghen, Hughen den Riken ende Gillise Gramanne dier over waren daer joncvrouwe Aegthe wettelike hute ghinc ter capelriën bouf, sonder enich si. Dit was ghedaen in jaer Ons Here dat men screef tcarnation m. cc ende xcvi, sDisendaeghs na Sente-Lambrechts dach.

Origineel chirograef op perkament.

VII. 1296. (1297).

Wie Heinric Scavescacht, ruddere, Heinric die Grote, Hughe van Boyenghem, Jan vanden Zande, Bouden van Heyle, Jan van Tilleke, Wouter van Caedsant, Hughe f. mijns here Hughes, Jan Mout, Jan van Caedsant ende Gherard die Wevel, schepenen vanden Vrien, doen te wetene allen den goenen, die dese lettren zullen zien iof horen lesen, dat camen vór ons Heine die Hane, van Caperike, ende Avesoete sijn wijf, woenende binden Cueregherechte van Caperike, ende gaven wettelike ghifte Mariën, Jan f. Gherards wedewe, portigghe in Ardenborgh, van vichtich ymeten ende twe linen lands, woestinen, lightelic min jof meer, ligghende binden ambochte van Ysendike, zuud vander kerke van Roecellare. Vanden wilken vorseiden lande ligghens drie ende dartich ymete ende ene line beoesten den weghe te Riceluere; ende vord ligghens twalef ymete ende ene line te Riceluere, bewest den weghe; ende vord ligghens vive ymete ten nordende, up sere Banghelins vere. Ende sie wedden hare al dit vorseide land te wetten te waerne jeghen elken mensche, wech ende land, ende quite land met drien peneghen vlaemschen siars te sculden up elc ymet ende te haren vrien eghindoeme. Ende in kennessen van deser dinc, dat soe vast sal bliven ende ghestade, so hebben wie dese lettren vuthanghende ghezeghelt met onsen zeghelen. Dit was ghedaen sFrijndaghes na Sinte-Amands daghe in Sporkele, anno Domini M^o. CC^o. nonagesimo sexto.

Origineel op perkament, waeraen zeven zegels hebben gehangen. De meeste dezer zijn verloren of sterk beschadigd.

[p. 291]

Aen deze charter is een stukjen perkament vastgemaekt, waerop de volgende aenteekeningen staen geschreven. Het schrift schijnt omtrent zoo oud te zijn als dat van de oorkonde zelve, waerby het gevoegd is. Ik laet den inhoud hier volgen:

Al dus staeth die rente in brieve van H^e den Hane, die min wrouwe coefte: iii b. ½ ghemet xliiii r'. comende van Michiel van Roselare ende van H^e den Hane. - Item, van den selven comende, .i. line ende ix r'. - Item, ii ½ burre xxxvi r'. min, comende van H^e den Hane ende G. Uten Tune. - Item, x burre .i. line, comende van den H^e Hane ende van Pieter Scarren. - Item, i burre preter XVII r'., comende van H^e den Hane ende Pieter die Smet. Ende die men hier nomen sal, ebben dit lant te scence; ende linghende aldus driedertich ymete i line beoesten den weghe te Riseluerre, ende dor of hevet Lammin f. Alards xxix ymete ende Pieter Bane iiii ymete i line, voren op den waterganc, ende xii ymete i line bewesten den weghe, ende dar of hevet Agata Everdeis v ymete preter xlii r'., linchende an die sutside an Gocins van Roselare ende, ende Ravine van den Walle, an die nortside an Ianne Mierole ende Annekine Windegode. Ende Jan Spierinc lecth tuscen dese tue met xiiii^c r'. ende met i burre bacten dar an, ende v ymete op sere Banghelins vere ten nort-ende, ende die eft Pieter die Voghet, omme xv s. elkes iaers, ende wel van vollen rente coept ende versterete die andere als verstereft iof vercoept d., ende iiii d. van der name te versettene.

VIII. 1298. Cyrografe.

Het sii cont ende kenleec alle den ghenen, die nu siin ende hier nae wesen sullen, dat Willem Masch ende Gillis siin broeder, die ser Willem Masch kindre waren, Willem, Jan, Kerstiene ende Annes, ser Boidin Masch kindre, ende Heilesoete harre suster dochter, die hem segghen hoir van mester Volker Masche, quamen vór heervachteghe liede binnen Ghent ende verkenden ende verliiden al daer over hem ende over alle de ghene, die recht hebben of heschen mochten vander versterften van mester Volker Masche, dat wel hare wille ware ende hare consent ende euwelijc wesen soude, dat deervachtechede, die mester Volker

[p. 292]

Masch hadde binnen der port van Ghent, daer de ghene up wonnen, die hier nae bescreven staen, gaen ende toebehoren gheheliic ende al ter capelriën bouf, die deghene, die hem segghen testamenterres van mester Volker Masch, segghen, datse mester Volkere gheset soude hebben binnen sinen live inde kerke van Sente-Verilden euwelike te besinghene: dat es te verstaene deervachteghede, die leghet in Sente-Verilden prochie, neffens sinen groeten hues, dat men heet tParadis, daer der Jan Faber, de capellaen, up woent ende Jan de Smet ende daer naest daer Jan Dullart een hues up heft, staende tuschen mester Volkersporte, sGravensteene warts, ende Boidins Breidelmakers was ende deervachtechede up den Houtbriel, dat heet Willem Goepssteen, daer up dat wonnen Lisbette, Mattheus wedewe; Heinric de Wulf; Gillis van Roesebeke; Ymmesoete Paps ende Jacop van Desseldonc. Ende waer dat saeke, dat de vorseide personen, die hem hoir segghen van mester Volker Masche enech recht hadden ofte hebben mochten an dese vorseide heervachtechede of datse hem toe mochte siin comen in eregher manieren van mester Volkers doede oft andersins, hoe soet ware, dat scelden sii quite gheheliic ende al bede over hem ende over alle de ghene diere toebehoren of behoren mochten van diere partiën ende ghevent up euwelike, om te behorne ter capelriën bouf vorseit nae de wet vander port. Ende suoren ende sekerden, dat sii nemmermeer commen ne sullen ieghen dese vorseide vorewarde no recht heeschen an enech stic datter vorseider hervachtegheden toebehort, ende ghelovedent te waranderne ieghen elken meinsce, ter capelriën bouf vorseit, alse verre alsii sculdech siin te doene nae de wet vander port. - Vort es hare wille wel ende hare consent, dat al de rente ende deervachtechede, die mester Volker hadde inde prochie van Ysenghem behore oec als dies ghelike ter vorseider capelriën bouf euweliic van desen daghe vorwarts. Ende sii gheloveden vort, hadden sii enech recht der an, dat siit quite scelden souden onthier ende Sente-Martinsdach dat naest comt, vór de wet daer soe onder gheleghen es. En dat scelden sii al nu quite ende gheloveden met heede ende met sekerheden nemmermeer recht der an te heeschene no der jeghen te gaene ende dat te waranderne gheliic dat sii gheloft hebben vander heerven die leghet binnen Ghent. Vort soe hebben sii verkent, dat sii ontfaen hebben van mester Pieter van Zeelant, penanchier, ende van mester Jacoppe van Ghent, canoeneke van Dorneke ende van den her Gillise, pape van Valvain, die segghen dat sii siin executeurs van mester Volker Masche, cc. lb. torn. van mester Volkers goede, daer sii segghen dat sii macht over hebben der up te ordenerne alsoc alst hem nutte dinct.

[p. 293]

Ende dit was ghedaen om pais ende om ruste ende om alle calange af te doene ende om dat sine naeste maghe waren. Ende ware dat saeke, datter eneghe calange af quame naemaels nae de wet vander port, dit gheloveden sii af te doene; ende ne mochten sii se niet afghedoen, dat sii heurlieden dit ghelt weder keren souden. Ende al dit gheloveden sii te houdene vast ende ghestaede bi trouwen ende bi sekerheden up hem ende up alt hare ende elc over al. Dit was ghedaen ende verkent vór den her Hughen Utervolrestraten, Boidine, sinen broeder, Jan Trijle ende Boidine den Muntere, diere over waren alse heervachteghe liede binnen Ghent, ende vór den deken vanden Kerstinede van Ghent ende vór mester Gillis Crommelinc alse orconden, int jaer Ons Heren doe men screef m. cc. ende achte ende neghentech, inde maent van Octembre, sMandaghes vór Sente-Denis dach.

A. B. C. D. E. F. G. H.⁽¹⁾

Origineel perkamenten chirograef. Op den rug leest men: Up dherfachtechde van Fulcro Masch in S^te-Verhilden prochie, neffens zijn huuse ten Paradijse: iiii ℒ vi s. viii d. en verder: 1298 Heredes Fulcronis Mach confirmant quicquid testamento et in vivis dedit ad cappellaniam a se fundatam in nostra ecclesia super fundis hic in parochia S. Pharahildis et Issenghien, cum fundis ad se fundatorem pertinentibus.

(1) Er bestaet insgelijks op het Archief een oorspronkelyke tekst van dit stuk in 't latijn.

IX. 1298.

Weten olle de gone, die nu siin ende die sullen siin, dat Willem Masch ser Willems Masch zone ende Ihan Masch, ser Boidins Masch zone, worpen halm ende ghifte ende wedden waerschepe, na der costume ende na der usage van den lande, den her Woutren Ledenarde, caplaen van Sente-Verilden te Ghent, te sire capelriën behoef, van ol der ervachtecheden, die hem leden verstaerf van meester Volkre Masche, die was caneunec van Dorneke, dat es te wetene van xxiiii bunre lands, lettel min of lettel meer, dat leghet in de prochghie van Ysenghem

[p. 294]

ende dit vorseide land ghelt elkes iaers viii lb. ende vii s. goeds paiiements. Ende dese rente heeth de rente van den Hemeldale. Ende dese vorseide personen, Willem ende Ihan, beloveden, dat si nemmermeer van desen daghe vorwaert enech recht deran eeschen ne zouden. Dit kennet Steven Houweel, bailiu van den Oestambachte van Ypre ende dit kennen schepenen van den selven ambachte: Anselm van Alemersch, Jhan vander Elst, Symoen vander Mandre, Woutre vander Strate, Heinrie de Grave ende Egghelin. Dit was ghemaect int iaer Ons Heren m. cc. ende xcviii, sDicendaghes na Sente-Deniis dach.

Origineel perkamenten chierograef.