Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis. Deel 2

J. D'Huyvettere.

Wylen de heer Parmentier, stads archivaris te Gent, bezat een los blaedjen papier, dat hy my, ten jare 1838 mede deelde, en waerop de volgende verzen, door eene hand van het laetste der zeventiende eeuw, gheschreven waren.

Het becxken van de penn

behoort altijt te dryncken,
eer dat het met zijn const
zijn meester wilt beschincken;
maer alst, met weynich vocht
dit becxken wort ghelaeft,
het spreeckt, voor diet verstaet,

[p. 252]

 

waermede het is begaeft.

 

Het spreekt des meesters tael,

 

het weet geheel zijn herte;

 

't weet of hy es in vreucht,

 

of dat hy leeft in smerte.

 

 

 

J. d'Huyvettere.

Is er iets anders van dien dichter, die waerschijnlyk een Vlaming was, bekend?