Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1862

[p. 337]

Boekbeschouwing.

Proeve van beantwoording der vraag: Wat dunkt U van den Christus? of Wiens Zoon is Hij? of Jezus Christus de Zoon van God, geboren uit den H. Geest, uit de Maagd Maria. Door G. Steenhoff, Predikant bij de Hervormde Gemeente te Oudewater. Te Gorinchem, bij A. van der Mast, 1862. In gr. 8vo., VIII en 82 blz. compres. Prijs ƒ 0,60.

Dat de door den Meester zelven het eerst geopperde vraag aan zijne tegenstanders: Wat dunkt u van den Christus, wiens zoon is Hij? gedurende den loop van meer dan achttien, - ik had haast kunnen zeggen, van bijna negentien eeuwen, - eene zeer hooge belangstelling in de kerk heeft gewekt, zal niemand verwonderen, dien het niet onverschillig is te weten of de leer der zaligheid welke hem, in s' Heilands naam, gepredikt wordt, eene leer uit menschen heeten moet, dan wel eene leer uit God mag worden genoemd. Is het nu eenmaal bewezen, dat Christus de Zoon Gods is, in eenen anderen zin, als waarin ieder redelijk schepsel een kind des Allerhoogste is, met andere woorden, dat hij den Vader, die in de hemelen is, niet ten onregte zijnen eigen Vader noemde, zich daardoor Gode even gelijk makende, zooals de Joden beweerden, dan kan het ook niet anders, of aan het Evangelie, dat Hij op aarde bragt, of door Zijne met Zijnen Geest gezalfde apostelen aan de volkeren der wereld werd bekend gemaakt, behoort het hoogste gezag te worden toegekend, ja, wordt het eene zaak die van zelven spreekt, dat twijfel aan de waarheid van dat Evangelie, twijfel is aan de waarheid Gods.

Naar Referents gevoelen, heeft de weleerw. heer Steenhoff dit goed gezien, en hebben wij hieraan bovenvermelde proeve van beantwoording eener, in onzen tijd vooral, hoogst belangrijke vraag te danken. Wat den vorm betreft, moge die proeve weinig aanbevelingswaardigs hebben voor den wetenschappelijken man, die eene juiste en keurige methode verlangt, doch - het is de schrijver zelf die zulks in de voorrede daarvan verklaart - voor den zoodanigen blijkt dit geschrift van zelf niet te zijn

[p. 338]

geschreven. - Minder nog dan voor den wetenschappelijk godgeleerde, noemt hij het voor den door God geleerde geschikt. Alleen voor hen, die belang stellen in den strijd onzer dagen, heeft hij het klaarblijkelijk bestemd, en voor deze wenscht hij dat het nuttig wezen zal, door hen te versterken in bedachtzaamheid, zoodat zij zich niet laten aftrekken van hun geloof in den Christus naar de schriften. Ziedaar het doel, hetwelk de heer Steenhoff trachtte te bereiken. Of hij dat doel volkomen bereikte? Hij zelf zal wel de eerste zijn, die de feilen erkent, en al het gebrekkige, dat zijn werk gemeen heeft met dat van alle andere menschen. Errare est humanum; en al legt iemand zich toe op het volmaakte, hij grijpt des niet te min wel eens mis. Referent wil geenszins betwisten, dat dit laatste hier ook door den heer Steenhoff in zijne proeve van beantwoording geschiedde, dit neemt echter niet weg, dat hij die proeve over het geheel als eene welgelukte aankondigen mag. Zij bestaat - om ten minste ook iets van haren inhoud mede te deelen - uit twéé stukken, welke echter ten naauwste met elkander zijn verbonden. In het eerste toont de schrijver hoofdzakelijk aan, dat de bezwaren, welke tegen Jezus buitengewone geboorte uit Maria, door den Heiligen Geest, van onderscheidene zijden zijn ingebragt, de noodige kracht missen, en brengt hij de gronden bij, welke, zijns inziens, voor zoodanige geboorte pleiten. Op grond van het voorgaande stelt hij daarna in het volgende, Jezus voor als het groote wonder Gods, door Wien groote wonderen zijn verrigt, en tracht hij de bezwaren weg te nemen, welke, gedurende de laatste jaren, tegen het geloof aan wonderen geopperd zijn.

Referent eindigt deze aankondiging met den wensch, dat, onder Gods onmisbaren zegen, vele lezers van dit geschrift, hetwelk hij met alle vrijmoedigheid aanbevelen durft, niettegenstaande de stijl boeijender en de vorm aangenamer konden zijn, daardoor tot de overtuiging mogen worden gebragt, of in die overtuiging worden bevestigd, dat de apostel Petrus regt had, toen hij den Heiland antwoordde op de vraag: Wie zegt gij,. dat ik ben? Gij zijt de Christus de Zoon des levenden Gods!

Christianus.