Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1860

Waarom viert gij den sterfdag van Jezus? Overdenking op goeden Vrijdag door W.D. Statius Muller, Ev. Luth. Predikant te Schiedam. - (Te) Schiedam, (bij) H.A.M. Roelants, 1859, klein 8vo 99 bladz.

Op den titel afgaande meenden wij in dit boekje een betoog te zullen vinden rakende de kwestie van de viering van den goeden vrijdag. Bij nadere kennismaking zagen wij echter dat het geheel iets anders bevatte, en wel eene verhandeling over het merkwaardige en belangwekkende van jezus' dood. De schrijver wil in het licht stellen ‘welk verband er is tusschen jezus dood en onze zaligheid.’ Daartoe wil hij I. De aanleiding tot den dood van jezus, voor zooverre zij in Hem zelven gelegen was, onderzoeken; II. De omstandigheden nagaan, welke den dood van jezus vergezelden; III. De oogmerken van dien dood opsporen.

De beide eerste deelen worden in 26 bladz. afgehandeld en bevatten ook niets dat breedvoeriger ontwikkeling vereischte; immers niets anders dan de gewone algemeene denkbeelden en bekende opmerkingen, die zeker bijna overal eene plaats vinden in de jaarlijksche lijdensprediking. Het derde deel is veel uitvoeriger, maar daarom niet belangrijker. Waarlijk wie zulk een onderwerp in onzen tijd wil behandelen voor de gemeente, behoort zijne taak niet zoo ligt op te vatten, als hier door den schrijver is gedaan. Dit derde deel en vooral de eerste onderafdeeling bevat eigenlijk het cor der geheele verhandeling, daarin zal de bijbelsche uitdrukking verklaard worden: jezus stierf tot vergeving der zonden. En wat vinden wij nu? Dat wil zeggen: ‘Hij stierf om ons in zulk eene betrekking tot God te plaatsen, dat wij bij een opregt berouw en daarop gevolgde verbetering, wegens onze zondigheid geene

[p. 39]

bijzondere, buitengewone straffen, geene toekomende ellende hebben te vreezen, maar kinderlijk vertrouwen op God en de hope der eeuwige zaligheid kunnen hebben.’ - Niemand zeker zal deze verklaring zeer helder achten. Evenmin gelooven wij dat tot aanwijzing van het verband tusschen 's Heeren dood en onze zaligheid, het betoog veel afdoet, dat de vergeving der zonden niet aan te merken is als een gevolg van 's menschen verbetering door jezus' dood bewerkt maar onmiddelijk door God om den wille van den dood Zijns Zoons geschonken wordt; en de voorwaarde om ze te verkrijgen is berouw en verbetering.

Na dit voornaamste oogmerk van jezus' sterven aangewezen te hebben, noemt de schrijver nog eerst vier, en als wij na de behandeling van deze aan het einde denken gekomen te zijn, nog weêr twee andere oogmerken; de laatste zijn hem zeker eerst onder het schrijven voor den geest gekomen. 't Is niet noodig die allen hier op te tellen. Wij vinden daarin niets bijzonder merkwaardigs. Over 't geheel is ons oordeel over dit werkje niet gunstig. Niet dat wij iets bepaald verkeerds daarin hebben gevonden, maar omdat het zich noch wat den inhoud noch wat de vorm betreft boven het middelmatige verheft, waarvan onze stichtelijke literatuur maar al te ruim voorzien is.

r.

v.