Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1853

Allerlei,
Uit den vreemde en van nabij.
Medegedeeld door C.G. Withuys.

1.

Ik weet SAVANT verstaat latijn,
Zijn roem rust op dien vasten grond;
Maar zeg mij eens: wát zou hij zijn
Indien hij géén latijn verstond?

[p. 536]

2.

mak rijmbol heeft het uitgeschreeuwd,

Wat eer zijn treurspel heeft genoten: -
Ja, 't is gespeeld, en niet gefloten; -

Hoe kan men fluiten, als men geeuwt?

3.

De Waarheid héérschen? - 't Heeft geen schijn:

't Belang regeert; hoe velen 't wraken. -

Zoo ras 't gelukt de móóren blank te maken,

Zal 't ánders zijn.

4.

Europa hing aan zijn behagen;
Hij overwon 't in vijftig slagen,

Maar kwijnde en stierf op St. Heleen:

Wat was hij groot! Wat was hij kleen!

5

Ik zag hem als een godheid eeren.

Hoe dreigend stak hij 't hoofd omhoog;

Wat weerlicht schitterde uit zijn oog;

Hij scheen den donder te overheeren.

Elk bukte voor zijn kracht en moed;

Wie hem weêrstond vertrad zijn voet.

Ik ging voorbij met heimlijk beven....

Kwam weêr, en zag naar allen kant:

Waar was de groote man gebleven? -

Toen 'k weêrkwam lag hij onder 't zand!

6.

Een honigbij, op honig uit,
Streek gonzend over gras en kruid

En dronk uit alle bloemen.

‘Dat kan ik’ - sprak de tuinmansvrouw -
‘Hoe elk met lust uw vlijt aanschouw'

Toch niet verstandig noemen.

Zie, hoe gevaarlijk bloemen zijn:
De spin verzamelt er fenijn!’....

‘Ja’ - sprak de bij, met kinderzin -
‘Maar ik vind honig; 'k ben geen spin.’