Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1852

Eene weddingschap.

De ongelukkige gemalin van den ongelukkigen lodewijk XVI, maria antoinetta, dochter van Keizer frans I en de Keizerin maria theresia, werd geboren op den 2 November 1755, den dag na dien waarop Lissabon door eene aardbeving werd verwoest.

Meermalen uitte maria theresia, reeds moeder geworden van eenige dochters, den vurigen wensch om ook eenen zoon te hebben.

- Gij die in de toekomst leest - sprak zij eens lagchende tot een der hovelingen - zal ik nu moeder worden van een zoon of van eene dochter?

- Van een zoon. - antwoordde deze, zonder aarzelen.

- Meent gij dat?

- Ik ben er zéker van.

- Wat durft gij er op verwedden?

- Mijn hoofd.

[p. 584]

- Als gij uw hoofd verloort zouden wij-zelven een uitmuntend hoofd verliezen. Laat ons om iets anders wedden.

- Om alles wat Uwe Majesteit zal behagen.

- Om twee dukaten.

Twee maanden daarna beviel de Keizerin van maria antoinetta.

Bitter verlegen hoe hij zich redden zou, ging hij naar den Abt metastasio, en verzocht dien om raad.

- Ik weet er maar een - sprak de Abt, lagchende om het benaauwde gezigt van den vrager.

- En welk is dat?

- Gij moet betalen.

- Betalen! - riep de hoveling uit - Hoe zou ik de Keizerin twee dukaten durven aanbieden?

- Ik zal u helpen. - hernam de Abt - Gij voegt de twee dukaten bij een paar verzen, die ik u zal geven, en brengt ze te zamen aan Hare Majesteit.

Toen nam de Abt een potlood en schreef op een blaadje uit zijn zakboek vier regels in het Italiaansch, die in goed Nederduitsch op 't volgende neêrkomen.

'k Verlies; maar Uw Doorluchtig kind,

Vorstin! doet ál mijn droefheid wijken;
Omdat, wanneer 't op U mag lijken,

In háár de gansche wereld wint.

De raad werd gevolgd, en de Keizerin vond behagen in de vernuftige wijze waarop haar de winst werd betaald.