Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1852

Wenken omtrent den arbeid van Christelijke vrouwen onder de Heidenen. Ontleend aan het verslag van het Genootschap tot bevordering der opvoeding van vrouwen in het Oosten, in den jare 1834 te Londen opgerigt. Met eene Plaat. Te Amsterdam, bij W.H. Kirberger. 1851. In kl. 8vo. 103 bl. f 1-20.

Wat de vrouw kan en wil doen voor de zaak van Hem, die de zoon was van de beste der moeders, van de meest begenadigde onder de vrouwen? - Veel meer dan men denkt of zich verbeelden kan; want het Evangelie is de zuivere uitdrukking der liefde, en wie dan de vrouw is, zoo zéér voor liefde gevormd, of gevoelt zich zoo wèl in haren hemelschen dampkring? Vrouwen plengden tranen op den weg naar Golgotha, maar geene enkele heeft voor het pretorium van pontius pilatus geroepen: ‘kruisig hem!’ Terwijl Farizeën en Schriftgeleerden den Mond der waarheid voor een kind van den vader der logenen scholden, verzorgden vrouwen den getrouwen herder, en aan den gastvrijen disch te Bethaniën hielpen twee zusters hem den hoon van wijze mannen vergeten. Terwijl de jongeren nog sliepen, waren reeds vóór zonsopgang de vriendinnen van jezus op weg, om Hem in zijn graf eene dienst van liefde te wijden, gelijk zij Hem met tranen naar Zijne rustplaats hadden begeleid.

[p. 184]

Mannen hebben elkander om begrippen gehaat, gevloekt, en gemoord; vrouwen hebben voor de liefde en uit liefde jegens God en Zijn Woord, zich-zelve opgeofferd. Het grijpt ons aan, als wij jaarlijks in de broederlijke bijeenkomst te Rotterdam jongelingen zien, die weldra de breede wateren zullen oversteken, om voor hen, die in de nevelen zijn der dwaling, den fakkel der waarheid en geregtigheid te ontsteken; maar een heilig vuur doortintelt ons, als wij hooren van de edele vrouwen, die midden in het land der Heidenen scholen oprigten, kinderen tot zich lokken, en harten winnen en heiligen voor het Koningrijk der hemelen. ‘Och, 't is maar dweeperij, opgewonden geestdrift!’ roepen sommigen uit. Zulke uitroepingen brengen ons den gierigaard voor den geest, die over geldbeleggen redeneert, terwijl de liefde den noodlijdende voedt en tegen den hongerdood beschermt.

Het lieve boekje, dat met de afbeelding eener Chinesche school voor ons ligt, geeft in eenige proeven wat er, door vrouwen vooral, ten behoeve van de vrouwen in China en in de naburige landen gedaan is en nog gedaan wordt. Gelijk in Engeland zoo veel groots en goeds tot stand komt, werd ook in 1834, in de konsistoriekamer van de Sint jans-Kapel te Londen, door eenige dames, tot verschillende Kerkgenootschappen behoorende, een genootschap opgerigt, met het doel ‘om in China en in de naburige landen, overal waar zich eene gunstige gelegenheid daartoe aanbiedt, scholen op te rigten en daarover een wakend oog te blijven houden; - en in het Moederland godsdienstige en welopgevoede vrouwen op te leiden, om aan het hoofd dezer scholen te staan; insgelijks ook tot het vormen en aanmoedigen van hulp-onderwijzeressen uit de inboorlingen: - terwijl men in de scholen, die met dit Genootschap in verband staan, er zich vooral op zal toeleggen, om de leerlingen bekend te maken met de waarheden der Heilige Schrift, hun den Heere christus te doen kennen als haar Verlosser en Heiland; en hun tevens onderwijs te doen ontvangen in al die kundigheden, welker verkrijging naar aanleiding der omstandigheden wenschelijk wordt geacht.’

[p. 185]

Hoewel het Genootschap meer bepaaldelijk het oog op China had gevestigd, strekten zich weldra zijne bemoeijingen tot de geheele Oostersche wereld uit. De eerste uitgezondene was Miss eliza thornton, die tot hulp-onderwijzeres van Miss wallace, op hare scholen te Malacca bestemd was, doch door een zamenloop van omstandigheden op Batavia bleef werken.

‘Een belangrijke post is Singapore, alwaar door een der Hulpgenootschappen van het Engelsch Comité, eene zendelinge wordt onderhouden. Die wijze van medewerken wordt als zeer doelmatig aanbevolen, naardien de regtstreeksche betrekking, waarin het Hulpgenootschap alsdan met die zendelinge blijft, niet weinig bijdraagt om de belangstelling op den duur gaande te houden.....Na verscheidene teleurstellingen had men het genoegen van in Maart 1843, Miss grant, wier godsvrucht en overgegevenheid aan de zaak des Heeren algemeen bekend waren, naar Singapore te zien vertrekken. Hier stond Mrs. dyer van het Londensche Zendeling-genootschap (van Broeders) aan het hoofd eener kostschool van twintig Chinesche Meisjes.’

Wij raden onze lezeressen aan, kennis te maken met dit Christelijk boekje. - Onder het lezen mogen zij zich wel eens afvragen: wat doen ook wij voor Hem, van Wien wij geleerd hebben, dat Zijn Vader ook onze Vader is, en Vader van de kinderen der Heidenen, gelijk van onze kinderen.

h.

j.h.s.