prijzing aankondigen. Het eerste is een vervolg op een ander, waarin dezelfde Schrijfster dezelfde persoon als eene lofwaardige dienstbode heeft voorgesteld: zij voert haar nu als huisvrouw en huismoeder ten tooneele in onderscheidene voorkomende omstandigheden en betrekkingen, en dit zoo, dat 't telken male uitkomt, hoe eene verlichte godsdienstige stemming in burgerhuisgezinnen tot een vergenoegd, gelukkig leven leidt. De stijl is eenvoudig, duidelijk, gepast voor het doel. Ook de uitvoering is zindelijk. Slechts dunkt ons het papier al te teeder voor menschen, in wier handen het werkje behoort te komen. Behoort, zeggen wij met nadruk; want komen zulke boekjes wel waar zij moeten werken? Ontbreekt het zulke huisgezinnen, als waarvoor het bestemd is, niet aan gelegenheid, om van het bestaan van zulke geschriften kennis te nemen? - Wij wenschen, dat zij, die er gelegenheid toe hebben, er toe medewerken!
De meesten der in het andere bundeltje opgenomene vertellingen zijn reeds door tijdschriften bekend geworden; het is evenwel goed, ze aldus zoo te verzamelen tot verrijking van onze volks-literatuur. De vertaling is met oordeel bewerkt, en een der verhalen zelfs geheel op Nederlandschen bodem te huis gebragt. Misschien verdient het noemen van een bestaand dorp, als tooneel der gebeurtenissen, minder aanprijzing. Ten minste dáár en in den omtrek komt het verdichte der geschiedenis aanstonds aan het licht, en de kracht van zulke vertellingen voor het volk bestaat in de illusie der waarheid. Voorletters en bedekte aanduidingen daarentegen spannen de aandacht, vooral wanneer men door eenige combinatien tot raden en gissen uitlokt. Wij herinneren ons van vóór vele jaren, dat de lijfstraffelijke verhalen van christemeijer daaraan bij zekere klasse van menschen niet weinig gespannen opmerkzaamheid te danken hadden. Het Kersgeschenk heeft nog al wat overdrevens; en het woord volksverhaal heeft eigenlijk eene geheel andere beteekenis, dan die, waarin het in den titel van het tweede verhaal gebezigd wordt. De Fabelen missen, sommige althans, het puntige, dat men er in verlangen mogt, en bij de verkeerde wereld waren eigenlijk prent-