Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1850

Jonge Heeren. Typen uit het jonge heeren leven. Door den Schrijver van: ‘Na het studenten-leven.’ Iste Deel. Te Maarssen, bij C. van Nederhasselt, Jr. 1849. In gr. 8vo. 315 bl. f 3-:

Nog altijd zijn en blijven typen aan de orde van den dag, en die van ‘jonge heeren’ zullen wel reeds vóór het schrijven van deze aankondiging bekend en beoordeeld zijn geworden. Brave, vrolijk-losse, verleidende, verliefde, arme, rijke, tooneelminnende, luije, gevallene, jonge, oude, bekeerde, geleerde en staatkundige jonge heeren worden hier ten tooneele gevoerd. De eene schets is - kon het ook anders? - oneindig scherper, in fijner trekken uitgewerkt, dan de andere. De meesten zijn zoodanig ingerigt, dat zij de personen sprekende en handelende doen optreden, en deze winnen het dan ook ver van de eigenlijke schetsen, in welke veel minder leven en beweging is. Waarheid zal - vreezen wij - niet de minste verdienste van deze typen zijn: wij zeggen: vreezen; want aan liederlijke tooneelen ontbreekt het niet, en dezulke worden met zekere voorkeur geschilderd, hoewel wij moeten erkennen, dat het afzigtige niet als iets uitlokkends wordt voorgesteld, maar wel degelijk met aanwijzing van de rampzalige gevolgen der ondeugd. De eerste schets is ook in waarde

[p. 546]

de eerste, en het houterige der vrienden, die een uitstapje naar Utrecht doen, komt op eene zeer onderhoudende wijze uit. Het had ook kunnen uitkomen zonder tegenstelling met de twee overdrevene figuren, die er in voorkomen, zelfs nog wel in méér positiën dan de Schrijver heeft willen schilderen. In het algemeen hadden wij omtrent de tooneelen van dronkenschap en zwelgerij meer spaarzaamheid gewenscht. En op vele schetsen laat zich de aanmerking maken: dat zij minder de jonge (d.i. ongehuwde) heeren in het bijzonder, dan het heerenleven in het algemeen ten onderwerp hebben. Het boek, dat nog slechts een eerste deel heet, geeft te veel: eene enkele schets zou behagen, maar dat herhaalde wroeten in den modder der zamenleving verveelt, ook al noemt men het kwaad bij zijnen naam. Regt goede karakters, die toch zeer wel zonder de onaangename stijfheid van eenen daan en ko kunnen bestaan, komen in het boek naauwelijks voor. Misschien in een tweede deel. Wij hopen het.