voeding en der ziekelijke afscheidingen. In elk dezer bijzondere afdeelingen worden voorts du afzonderlijke ziekten opgenomen en daarbij de volgende orde in de beschrijving in acht genomen. 1 Bepaling; 2 diagnosis; 3 oorzaken; 4 ziek te beschrijving; 5 voorzegging, en 6 therapie. Uit deze opgave blijkt reeds, dat de Schrijver meer neuro- dan humoraalpatholoog is, waartoe trouwens de tegenwoordige wetenschap gereede aanleiding geeft. Immers hebben de onderzoekingen, door de organische schei- en natuurkunde ten behoeve der pathologie in het werk gesteld, omtrent de leer der dyskousiën nog geene bouwstoffen mogen opleveren, die als grondslagen voor de pathologie konden dienen; geheel anders is dit met de zenuwleer het geval, die aan de experimenteele physiologie menige ontdekking is verschuldigd. Bij de beschrijving en voorstelling der verschillende ziekteprocessen en hunne wijze van behandeling schijnt hornung bij voorkeur te hebben getracht op de hoogte der wetenschap te blijven, zoodanig, dat hij daar, waar het noodig was, bij gemis van wetenschappelijk licht, bouwstoffen uit de empirische school te ontleenen, die allen toch, zoo veel het kon, in den smeltkroes der positieve methode gezuiverd heeft en den stempel der wetenschap heeft doen dragen. In een voorberigt voor het tweede deel is dit door den Amsterdamschen geneesheer g.j. pool, die na het overlijden van den nog jeugdigen hertzveld de omwerking heeft voortgezet, meer uitvoerig aangetoond. Het boek is werkelijk, gelijk de titel luidt, naar het wetenschappelijk standpunt ontworpen, en Ref. mag er dan ook niet aan twijfelen, of dit werk, dat in den eigenlijken zin een Handboek mag heeten, zal door iederen Nederlandschen arts als zoodanig worden geraadpleegd. Zij zullen zich, bij de geringe kosten, hierover niet beklagen, maar
een schat van wetenschap en practische kennis daarbij verzamelen.