Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1849

Kaspar Hauser, de troonsopvolger van Baden. Naar den derden druk uit het Hoogduitsch van F.S. Seiler, Kon. Pruiss. Just. Act. Te 's Gravenhage, bij A. Kloots en Comp. 1848. In kl. 8vo. 169 bl. f 1-10.

Uit den titel ziet men; wie kaspar hauser, de raadselachtige jongeling, over wien vóór eenige jaren geheel Europa sprak, en die, voor een sluipmoord bezweken, op zijn graf het raadsel van zijnen tijd genoemd wordt, eigenlijk zal geweest zijn: - de troonsopvolger van Baden. Het boekje bevat een verhaal van listen en snoodheden, door welke, volgens den Schrijver, de wettige lijn van erfopvolging werd afgesneden, om den zoon eener misdadige betrekking tot de regering te brengen. Daar de namen van ten deele nog levende Vorsten en Vorstinnen met ronde woorden genoemd worden, durft men naauwelijks aan de waarheid der opgegeven daadzaken twijfelen; ten minste het laat zich bijna niet denken, dat het boekje, bij zoo grooten opgang, als het in Duitschland gemaakt heeft, niet zou zijn gelogenstraft, indien het onwaarheden behelsde. Met dat al hebben wij ook te vergeefs gezocht naar voldoende bewijzen, dat het schandaal geen laster, en de mishandelde hauser en het geroofde vorstelijke kind één en dezelfde persoon zij. De verklaring van een zoo verdacht persoon, als de bewuste priester, achten wij daartoe niet genoegzaam. De zoo-

[p. 221]

genoemde bewijsstukken, bij het verhaal gevoegd, voldingen de zaak geenszins, wanneer men alleen door ontegensprekelijke bewijzen tot overtuiging is te brengen. Doch zulke te leveren is niet gemakkelijk, daar kabalen en gruwelen, als deze, natuurlijk door misdaad en list in een ondoordringbaren nacht van geheimhouding worden gehuld. Hoe 't zij, verhalen als dit, die 't hart doen bloeden en met afgrijzen vervullen, zijn niet geschikt om 't geloof te versterken aan het bestaan van zedelijkheid en menschelijkheid in sommige van de hoogste kringen der Maatschappij. Gelukkig, indien het verhaal waarheid behelst, dat monsters als deze tot de uitzonderingen behooren.

Vroeger is dit werkje, ofschoon zonder de bijvoegsels, reeds in het feuilleton der gewezene Algemeene 's Gravenhaagsche Courant opgenomen. Het zal dus aan velen reeds bekend zijn geweest.