Oordeel van een' duitscher over het trachten naar Duitsche eenheid.
Iedereen roept om de eenheid van Duitschland, en ziet daarin alleen het hoogste doel der pas veroverde vrijheid. Beziet men dit verlangen echter op de keper, zoo komt het er weder op uit, dat allen die eenheid wel willen, doch slechts op voorwaarde, dat het daarbij steeds naar hunnen wensch en meening ga. Maar juist daar ligt de knoop! Tot eenheid komen kan men slechts dan, wanneer men de verschillende meeningen poogt te centraliseren en daartoe weerkeerig de een voor den ander iets inschikt. Zoo lang echter, gelijk thans, de meerderheid der Duitschers nog niet geleerd heeft, aanmatiging, zelfzucht en eigen voordeel aan het heil des algemeens ondergeschikt te maken, zoo lang zal het ideaal der Duitsche eenheid slechts de hersenschim van eenige heethoofden en geestdrijvers zijn, en de verwezentlijking daarvan plaats hebben op St. Juttemis, wanneer, gelijk het spreekwoord zegt, de kalveren op het ijs dansen.