Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1848

Doodsproef op het lijk eener moeder.

Wel voelt men geen pols meer tikken,

Wel schijnt haar het oog verdoofd,

En met afgewende blikken

Kermt haar gâ, van troost beroofd.

Marmerkoude, lijkentrekken -

Veege teekenen voorwaar!

Maar, kan niets meer 't leven wekken?

Zie, haar zuigeling ligt daar!

Spoedig, breng het wichtje nader,

Leg het aan 't verstijfde hart,

Roert zich dan geen levensader,

Dood is zij en uit haar smart!

Naar kerner.

IJ.