Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1847

De groote Kerkhervormer Maarten Luther, op den driehonderdsten verjaardag van zijn sterven, herdacht in de Hervormde Gemeente te Hasselt, door G. Bruna, Predikant bij genoemde Gemeente. Te Zwolle, bij J.J. Tijl. 1846. In gr. 8vo. IV, 20 bl. f :-30.

[p. 4]

Niet elke leerrede, bij de gedachtenisviering van luther's sterven onlangs uitgesproken, behoefde gedrukt en uitgegeven te worden. Voor ééne uitstekende zouden wij gaarne afstand hebben gedaan van tien en meer middelmatige. En de meeste van die wij kennen, zijn, hoezeer in vorm meer of minder verschillende, geheel gelijksoortig van inhoud en strekking. Dit neemt echter niet weg, dat wij het den Eerw. bruna geenszins ten kwade duiden, dat ook hij, daartoe aangezocht, zijne toen gehoudene leerrede, met opgave van het gezongene, in het licht gezonden heeft. Ofschoon geen meesterstuk, achten wij haar niet ongelukkig geslaagd. Naar aanleiding van Hebr. XIII:7, een' tekst, te dier gelegenheid door velen als om strijd gekozen, wijst hij aan, dat luther geweest is een Christelijk voorganger, een prediker van het woord Gods aan ons, een ijverig en gezegend arbeider van het werk des Heeren en een voortreffelijk geloofsheld. Het gedenken van luther, dus luidt de opgave der toepassing, moet ons stemmen tot dankbaarheid aan God, die hem ten zegen van velen gesteld heeft, en ons daarbij opleiden tot blijmoedig werkzaam inwachten der zegepraal van het rijk des Heeren, en tot navolging van zijn geloof. Al ware er misschien uit een homiletisch oogpunt op dit plan iets aan te merken, het sluit zich blijkbaar allernaauwst aan den tekst aan. De ontwikkeling is geleidelijk. Alles loopt goed af. Er wordt hier een ernstige toon aangeslagen, bezield door een' echt Christelijken geest. Daarbij vergeten wij gaarne, wat de stijl hier en daar te wenschen overlaat. En het zou ons inderdaad bevreemden, indien de gemeente, die deze toespraak op dien gedenkwaardigen dag uit den mond van haren leeraar hooren mogt, bij derzelver uitgave niet getoond had, het gehoorde nog eens te willen lezen en herlezen. Daardoor heeft zij tevens eenige penningskens bijeengebragt tot ondersteuning van hare armen, ten wier voordeele de uitgave geschied is.