Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1845

De kraai en de tortelduif.

Kraai.

Nog immer zucht ge, o duif! waarom met jammerklagten
De lucht vervuld, daar liefde en vreugd in 't loof u wachten?

Tortelduif.

Mijn trouwe tortel stierf; hem velde 's jagers lood:

Wat rest mij, dan de dood?

Kraai.

Maar gij, gij bleeft bestaan, beveiligd voor zijn schroot.

Tortelduif.

Gevoellooze, ach! juist dáárom wensch ik mij den dood.