Schrijver zijn opgesteld. Maar wij noemen het daarom belangrijk, omdat in hetzelve de leer der matigheid gepredikt wordt door eenen man, die zelf het sprekend voorbeeld gaf, wat men in dit opzigt door eenen vasten wil vermag, en die zelf als het levend toonbeeld daarstond, om te bewijzen, welke heilrijke vruchten het opvolgen van de gulden lessen der matigheid draagt. Velen onzer lezers zullen, althans bij name, den Venetiaanschen edelman luigi di cornaro wel kennen, die in 1566 op meer dan honderdjarigen leeftijd te Padua overleed, na eenen hoogstgelukkigen ouderdom, zonder de ongemakken aan dien leeftijd eigen, te hebben doorgebragt. Dit lang leven en die vaste gezondheid schreef hij zelf aan zijnen matigen leefregel toe, en het is in de vier tractaatjes, waarvan wij hier de vertaling aankondigen, dat hij zoowel het voortreffelijke van dien leefregel, als het geluk van zulken ouderdom met eenvoudige, maar aangename kleuren schildert. Men krijgt bij de lezing den opgeruimden, jeugdigen grijsaard, die op 80 en 90 jarigen leeftijd zulke woorden sprak, hartelijk lief; en het geheel maakt dien indruk op den lezer, dat hij bijna achter ieder hoofdstuk den wensch bij zich voelt oprijzen: Mogt ook mij een, al is het niet zoo hooge, dan toch zoo gelukkige ouderdom ten deel vallen!
Wij onthouden ons van het geven van een uittreksel uit den inhoud van dit boekje, waartoe deze trouwens ook minder geschikt is, maar eindigen onze aankondiging, met aan hetzelve vele koopers toe te wenschen, te meer, daar ook vertaling en typographische uitvoering allen lof verdienen.
Auteursrechtvrij