gaven velen het verlangen te kennen, dat de zoon, die den nagelaten arbeid zijns vaders in het licht zond, tevens diens nagedachtenis door het noemen van deszelfs naam eer zou aandoen. Zulks wordt gedaan in het voor ons liggende vervolg op het pas genoemde werk. De Eerw. muller, Evang. Luth. Predikant te Brielle, berigt ons, dat het een en ander gedeelten zijn van een werk over eenige der meest kenmerkende stukken der Christelijke waarheid voor meer gevorderde en beschaafde Christenen, waartoe wijlen zijn vader, j.w. statius muller in den laatsten tijd zijns levens het plan had gevormd. Deze stemmen van gene zijde des grafs, gelijk zij genoemd worden, ‘niet zoo zeer, omdat zij over den staat van den mensch aan gene zijde des grafs handelen, als wel, omdat ons alles, wat wij daaromtrent met zekerheid weten, uit den hemel zelven geopenbaard is,’ - ademen denzelfden wijsgeerig-Christelijken geest, als het vroeger gegevene. De vertoogen hebben de volgende opschriften: Het geloof aan onsterfelijkheid, eene behoefte voor verstand en hart; jezus christus verzekert ons het eeuwige leven; jezus christus bevestigt zijne leer aangaande de onsterfelijkheid (door zijne opstanding uit den dood); wat weten wij van den staat des ligchaams na den dood?; wat van dien der ziel na den dood?; het wederzien; het oordeel; het vruchtbaar aandenken aan onze toekomende rekenschap; leeft voor de eeuwigheid!
Gelijk de helder denkende Schrijver zich aan de eene zijde heeft vrij gehouden van hypothesen en redekavelingen, buiten de Openbaring des Bijbels omloopende, zoo onthoudt hij zich aan den anderen kant zorgvuldig van uit Bijbelsche uitspraken te veel af te leiden, hetgeen anders, vooral omtrent dit onderwerp, wel eens gedaan is en wordt. Het boekje onderscheidt zich dan ook meer door bondige redenering, dan door waterige, gemoedelijke tirades. Echter ontbreekt het niet aan hetgeen men - de ongepastheid der benaming daargelaten - gewoonlijk zalving noemt. Gaarne gaven wij eene proeve, maar onze ruimte is beperkt, en ook uit het vorige werk werd in der
Auteursrechtvrij