Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1842

[p. 34]

De Zelfmoord in het licht der Geschiedenis, of leerzame en onderhoudende Voorbeelden van merkwaardige Zelfmoordenaars uit de oude Geschiedenis en den lateren tijd. Benevens eenige bijdragen over hiertoe betrekkelijke onderwerpen. Door August V. Blumröder. Uit het Hoogduitsch. Te Breda, bij F.P. Sterk. 1841. In gr. 8vo. 191 bl. f 2 - :

Dit werk behelst bouwstoffen tot eene wijsgeerige beschouwing van den zelfmoord; merkwaardige voorbeelden van zelfmoordenaars, in eene zekere orde gerangschikt. Zoo vindt men hier: Zelfmoord uit vaderlandsliefde, uit menschenliefde, door godsdienstige dweeperij veroorzaakt, uit geestdrijverij, wegens ligchamelijk lijden, uit warsheid van het leven, als reddingsmiddel tegen vervolgingen, ten gevolge van een valsch gevoel van eer, uit onbevredigde ijdelheid, uit liefde, uit hartstogtelijke liefde, uit getrouwe huwelijksliefde, uit vrees voor het verlies der deugd, inzonderheid der onschuld en der kuischheid, ten gevolge van uitputting door wellust en andere buitensporigheden, ten gevolge van mislukte bedriegerijen en kwakzalverijen, ten gevolge van gewetensangsten, ten gevolge van zwaarmoedigheid, verstandsverbijstering en andere minder merkwaardige oorzaken van wanhoop. Hierop volgen drie Bijdragen: I. Over de strafbaarheid van den Zelfmoord voor de burgerlijke wetten, alsmede over de grondstellingen van onderscheidene volken en de bepalingen hunner strafwetgevingen ten aanzien van deze misdaad. II. Over het verband tusschen den Zelfmoord ten gevolge van beleedigd eergevoel en de tweegevechten; benevens eenige opmerkingen over de laatsten. III. Over de betrekking van den Zelfmoord tot het ombrengen van anderen, benevens eenige woorden over de geoorloofdheid van de doodstraf.

Ofschoon een werk van dezen aard rijk moet zijn aan merkwaardige gebeurtenissen, is het vooraf wel te verwachten, dat zulk eene verzameling niet kan opleveren hetgeen men gewoon is aangenaam onderhoud te noemen. Evenwel over den smaak valt niet te oordeelen, en het schijnt tegenwoordig tot de vereischten van eenen Roman naar de mode te behooren, dat het verhaal niet eindigen mag zonder een' moord of zelfmoord. Hoe dit zij, het hier behandelde

[p. 35]

onderwerp geeft noodwendig aanleiding tot het voorstellen van ernstige, sombere waarheden. De hier geplaatste voorheelden zijn doorgaans met oordeel gekozen. Omtrent een enkel voorbeeld, dat van den beroemden alexander berthier, zouden wij vragen, gelijk de Schrijver dit ook zelf schijnt te gevoelen, of het wel genoegzaam zeker tot de zelfmoorden behoort? De Bijdragen behelzen zeer gewigtige aanmerkingen over de tweegevechten en doodstraffen. De geoorloofdheid van deze laatsten wordt getoetst door een overzigt van het voor en tegen over dit onderwerp, door de nieuwste en beste Schrijvers aangevoerd. Wij wenschen, en houden dit geschrift daartoe voor zeer doeltreffend, dat het aanspore tot waakzaamheid tegen het geweld der hartstogten, tegen de verzoeking tot misdrijven, die ongeneeslijke wonden aan het geweten toebrengen, tot het zoeken van verstandige hulp in drukkende zwaarmoedigheid, en tot het beoefenen van eene verlichte Godsdienstkennis, als zijnde de heilzaamste middelen, om ons het leven, als voorbereiding voor de toekomst, steeds dierbaar te doen zijn.