Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Op het vernemen van het overlijden des hoogleeraars N.G. van Kampen.

Hoe! is de hand verstijfd, wie 't altijd werkzaam brein,

Met wetenschap vervuld, bijna geen rust ooit gunde?
Is 't vriendlijk licht gebluscht, dat zucht voor deugd en kunde

Verspreidde in elken stand? Ach! is die ziel, zoo rein,

(Veel meer dan 't klatergoud, dat soms zijn glans deed tanen)
Van 't stof ontboeid? - Helaas! Heel 't Vaderland pleng' tranen

Op 't graf des Eedlen, wien 't zoo dierbaar was, wiens vlijt

Zijn' roem, zijn' zeden, zijn' beschaving was gewijd; -

Maar, telt, wat edel denkt, zijn' dood bij Neêrlands rampen,
Door deugd en kenniszucht vereert het best van kampen.

Rotterdam, 17 Maart 1839.
G.v.R.