Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Op welke wijzen men al componeert.

Glück moest zich, zoude zijne verbeeldingskracht sterk en helder zijn, naar buiten begeven; dáár, in frissche lucht en door de zon beschenen, zette hij zijne piano neder, met twee flesschen champagne bij zich, en schreef zijne beide Iphigenia's, de klagt van Orpheus, en de vermetele liefde van Paris.

Sarti, daarentegen, had, om te kunnen componeren, eene groote, duistere, slechts door eene lamp flaauw verlichte kamer noodig; zijne schoonste muzikale gedachten vielen hem in de stilte van den nacht in: zoo ontstonden zijne beroemdste Aria's en Rondo's.

Salieri moest, om rijkdom aan zijne denkbeelden te geven, uitgaan, de woeligste straten der stad doorwandelen, en bonbon eten, waarbij hij altijd eene lei en griffie in de

[p. 210]

hand hield, om, wat hem inviel, op te schrijven, ten einde zóó de gelukkigste ideën, die hem voor den geest kwamen, ter loops te kunnen bewaren.

Paer schreef, terwijl hij met zijne vrienden praatte en schertste, met zijne vrouw kibbelde en zijne kinderen bestrafte, of zijne dienstboden beknorde, Camilla, Sargines en Achilles.

Cimaroso moest veel geraas om zich hebben, en arbeidde het liefst in vrolijk gezelschap. Zoo ontstonden zijne Horatiërs en Curiatiërs en zijn Mariage secret, dat, behoudens eenige kleine feilen, een zijner beroemdste werken is.

Sacchini kon zijne melodie niet vinden, wanneer hij niet bij zijne geliefde was en zijne kleine katten niet om hem heen liepen.

Paesiello moest te bed liggen, wanneer hij wilde componeren; de Molinara en andere meesterwerken van dezen onnavolgbaren Toonkunstenaar ontstonden op deze wijze.

Zingarelli las, vóór hij zich aan de piano zette om te componeren, eenige bladzijden uit eenen ouden Kerkvader of een Latijnsch Dichter; na dit gedaan te hebben, componeerde hij, in minder dan vier uren, een geheel bedrijf van den Pyrrhus of van Romeo en Julia.

Haydn zat stil in zijnen leuningstoel, als zijne grootsche gedachten hem voor den geest zweefden; maar hij moest den ring, door frederik II hem eens ten geschenke gegeven, aan den vinger hebben, wilde hij dezelve schoon en duidelijk voordragen.