Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1838

Lezen en laten lezen.

Een levendig knaapje, de zoon van eenen dorpspredikant, toonde zich zeer ongeduldig en ontevreden, toen het zou leeren lezen. Als een vriend des huizes hem hierop vroeg, of hij het lezen dan in het geheel niet leeren wilde, ant-

[p. 52]

woordde hij kortaf: ‘Neen!’ En toen de huisvriend verder zeide: ‘Maar, jongen, wat moet er dan van u worden, als gij niet eens lezen kunt?’ hernam de knaap snel: ‘Dan word ik schoolmeester en laat de jongens lezen.’