Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1838

Luimige en ernstige Tafereelen uit het hedendaagsch Parijs. Te Amsterdam, bij Gebr. Diederichs. In gr. 8vo. 520 Bl. f 3-90.

Wie Parijs en de Parijzenaars in hunne zeden, gewoonten, denk-, spreek- en handelwijze wil leeren kennen, zoo als die vóór weinige jaren (want die protheus neemt telkens eene andere gedaante aan) bestonden, leze Paris, ou le livre des cent-et-un, dat deszelfs geboorte aan de rampen van den bekwamen ladvocat te danken had. Bij de algemeene bekendheid der Fransche taal in ons land, vooronderstellen wij, dat het beschaafde publiek dat reeds lang gedaan heeft, en zouden dus eene vertolking minder noodig gekeurd hebben. De Vertaler dacht er anders over, en vervaardigde alzoo in onze taal eene keurlezing uit dat werk, waarin de bekwaamste Fransche Vernuften van den tegenwoordigen tijd, met meer of minder geluk, hunne schetsen

[p. 344]

en bijdragen leverden. Bij goedkeuring van het publiek, zal nog een boekdeel verschijnen.

Eigenlijke beoordeeling van het oorspronkelijke werk komt minder te pas. De schetsen zijn naar de natuur geteekend, en behelzen meestal, en helaas dikwerf maar al te veel, waarheid. De keuring was moeijelijk, en de vertaling van stukjes, waarvan de stijl een groot deel der verdienste uitmaakt, alles behalve gemakkelijk. Onze keuze zou misschien strenger en spaarzamer geweest zijn, en in de vertolking, die er toch altijd bont moest uitzien, zouden wij meerdere levendigheid gewenscht hebben. Ook de juistheid van taal en overgieting laat nu en dan nog al iets te wenschen overig, daar er soms Fransche volzinnen in Hollandsche bewoordingen voorkomen, waardoor sommige gedeelten van het boek niet dan met inspanning gelezen worden. - Frankrijk en de Franschen zal men uit deze schetsen niet volkomen leeren kennen; want wij stemmen het bekende spreekwoord niet toe: Paris c'est la France. Evenwel kan de kennis van de Hoofdstad het negative nut hebben, om ons te leeren wachten voor dwalingen, dwaasheden en vooroordeelen, waarvan die zetel der beschaving overvloeit; hetgeen een middel te meer is, om den schepter te verbreken, dien zij eigenmagtig genomen heeft, om het slaafsche, ontzenuwde Europa met loodzwaarte te regeren.