belangstelling in de ongelukkige Betty, die, na in de strikken van eenen listigen verleider gevallen te zijn, met de vrucht harer schuldige liefde terugkeerende, om de vergiffenis van haren vader te erlangen, dezen, ten gevolge harer misdaad, als een krankzinnige wedervindt, en het overige harer dagen opoffert, om hem onderhoud te verschaffen, en tevens, ware het mogelijk, het gebruik zijner redelijke vermogens te hergeven, welke hij echter niet dan in zijn sterfuur herkrijgt, hetgene zoo spoedig door dat zijner dochter wordt opgevolgd, dat de dag van beider begrafenis dezelfde is. Treurig is deze afloop; maar de strekking des verhaals was ook, om meisjes, die, in weerwil van een deugdzaam hart en goede opvoeding, te veel ijdelheid met te veel zelfvertrouwen paren, voor de gedachte te doen sidderen, hoe een enkele misstap een geheel leven, aan reine vreugde en kalme tevredenheid gewijd, met eindeloozen jammer en ellende, zoo voor haar, welke dien begaat, als voor anderen, kan vergiftigen. - Deze les worde bij de lezing behartigd, en niemand denke: ‘zoo vreeselijk zijn toch de gevolgen eener dwaling zeldzaam!’ - wie kent de oorzaken van al het lijden en verdriet, dat, soms voor het oog der menschen, meer nog in het verborgen, geleden en verduurd wordt? Wie meent te staan, zie toe niet te vallen!
Auteursrechtvrij