geheel en al onbelangrijk gekeurd. Met veel bescheidenheid geeft de Schrijver te kennen, wat hem heeft doen besluiten tot de uitgave. Hij verklaart in den gemoede, geen de minste ontevredenheid te hebben, dat zijne Verhandeling niet bekroond is; maar hij bevond, dat, bij al de gelijkheid der denkbeelden over deze en gene bijzonderheden, zijne gedachten aangaande de eigenlijke oorzaak van 's Heilands angst in Gethsemané zoo geheel onderscheiden waren van die der genoemde Heeren, dat er slechts weinige punten van aanraking bestonden.
De Schrijver meende dus voldoende redenen te hebben, om dit niet bekroonde stuk te laten drukken. Hetzelve verschilt inderdaad aanmerkelijk van de beide door het Genootschap uitgegevene Verhandelingen. Rec. wil echter in geene vergelijkingen treden. Polman gaat zijn' eigen weg met vrijmoedigheid, maar tevens met behoedzaamheid. Men vindt hier menige belangrijke aanmerking, welke getuigt van 's Mans heldere denkbeelden; terwijl overal de diepste eerbied voor de Heilige Schrift en voor jezus christus doorstraalt. Eene geleidelijke orde is gevolgd, en eene doorgaans vrij bondige redenering geeft klem aan het betoog. Rec. meent wel hier en daar te moeten verschillen van den Heer polman, maar acht de Verhandeling evenwel de uitgave zeer wel waardig, en durft dezelve met ruimte ter lezing aanprijzen.
Drukfouten zijn bl. 5. legt (ligt) en bl. 114. noch (nog). In plaats van zijne (des Heilands) ervaringen in Gethsemané, bl. 4, zou men misschien beter zeggen aandoeningen of gewaarwordingen. Van den avond zegt men niet, dat dezelve aanbreekt. - Deze en enkele kleinigheden meer ontnemen echter niets aan de wezenlijke waarde des boeks.