Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1836

[p. 266]

Inleiding tot de Wetenschap van het Europesche Volkenregt. Een nagelaten Werk van Prof. G. de Wal; uitgegeven door C. Star Numan, Hoogleeraar in de Regtsgeleerdheid aan de Groninger Hoogeschool, enz. Te Groningen, bij J. Oomkens. 1835. In gr. 8vo. 304 bl. f 2-80.
Verhaal van eene met list overlegde, en toch, gelijk gebleken is, zeer ligt uitvoerbare ontduiking van den duidelijken geest eens artikels van het Burgerlijk Wetboek, onder den schijn zelven van aan de letter der wet te voldoen; op zijne verantwoordelijkheid voor de waarheid der daadzaken, ter kennisse van het publiek gebragt door G^s. Ramakers. Te Breda, bij Broese en Comp. 1835. In gr. 8vo. 67 bl. f :-60.

Het nagelaten werk van Prof. gabinus de wal, behelzende eene Inleiding tot de Wetenschap van het Europesche Volkenregt, verdiende wel volkomen de uitgaaf, waartoe de Hoogleeraar numan besloten heeft. Ook dáár, waar men eenigzins anders over deze of gene onderwerpen, ja zelfs over de grondbeginselen, waarvan uitgegaan wordt, denken mogt, hetgeen in zulk eene grootendeels wijsgeerige wetenschap al ligt kan geschieden; ook dáár moet men de kracht van redekaveling, de helderheid van inzigt en het veelomvattende der kennis van wijlen den hooggeleerden Schrijver bewonderen. Men zal dus altijd, deels tot stellige leering, deels tot opscherping van eigen oordeel en nadere toetsing van eigene begrippen, dit werk met vrucht bestuderen. Wij wenschen het derhalve eene plaats in alle regtsgeleerde boekverzamelingen.

Meer betrekkelijk tot de dagelijksche beoefening van het Regt, en wel tot die van het Burgerlijke Regt in het bijzonder, doch der aandacht van regtsgeleerden en vooral van wetgevende vergaderingen niet onwaardig, is het Verhaal van den Heer g. ramakers. Zeker heeft men, zoo de medegedeelde daadzaken waarheid zijn, (iets, waaraan bijna niet kan worden getwijfeld) de bepalingen van Art. 395 van het Burg. Wetboek, door gehoorzaamheid aan de letter der wet, listig weten te ontduiken; doch die gehoorzaamheid is

[p. 267]

slechts schijnbaar. Er is in waarheid aan het voorgeschrevene bij dat artikel niet voldaan. Het verwondert ons wel, dat de Heer ramakers geen gelukkiger gevolg op zijne pogingen gehad heeft; doch dit ligt grootendeels buiten de schuld der zoodanigen, waar hij zich toe gewend had. De Minister van Justitie, b.v., kan op eigen gezag niet verklaren, dat deze of gene vergadering, onder voorzitting van eenig Vrederegter en onder den titel van familieraad, met uiterlijke inachtneming der formen gehouden, geen ware familieraad is; noch ook, dat de Vrederegter, omdat het wettig domicilie van eene minderjarige elders te zoeken was, als incompetent moet worden beschouwd. Het is dus te bejammeren, dat de Schrijver van het Verhaal niet begonnen is met datgene, waar hij thans meê zal eindigen, namelijk met het doen houden van den competenten familieraad; terwijl wij hopen, dat die familieraad de hertrouwde moeder alsdan in de voogdij niet zal handhaven, uit hoofde van opzettelijk pligtverzuim, ten nadeele der wees, en onder schijn van getrouwe naleving der wet. Doch waarom liet de toeziende voogd, de Schrijver van dit werkje, in den beginne de moeder handelen, gelijk bl. 10 vermeld staat? Alle loskomende gelden had men dadelijk op het Grootboek moeten brengen.