Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Bedenkingen tegen de Homöopathie, benevens eene beknopte Schets dier Leer, door A. Smith, Dr. in de Genees- en Vroedkunde, te Beerta. Te Winschoten, bij H.V. Huisingh. 1834. In gr. 8vo. 31 Bl. f :-30.

Terwijl in de Provincie Groningen een Arts, de Heer schönfeld, als verdediger der Homöopathie is opgestaan, treedt een ander ten minste als gedeeltelijke bestrijder op. De Heer smith wil door de uitgave van dit werkje (Voorrede) geenszins iets van de verdiensten van den geleerden Dr. hahnemann ver-

[p. 421]

minderen, noch deszelfs leerstelsel omverstooten; hij wil echter het tegenstrijdige, ja bijna belagchenswaardige, daarin doorstralende, doen opmerken. Na in § 1 iets ter inleiding in het algemeen over de Geneeskunde gezegd te hebben, doorloopt smith in 22 § § de voornaamste stellingen der leer van hahnemann, en wederlegt of bestrijdt ze tevens kortelijk. Het spreekt schier van zelf, dat men in dit boeksken niets nieuws zal ontmoeten, en dat de beknoptheid van hetzelve geene uitvoerige behandeling der geschilpunten veroorlooft. Voor den wetenschappelijken Arts, die met den geheelen omvang zijner kunst bekend is, heeft het van deze zijde geene waarde; maar het kan van veel nut worden voor Genees- en Heelmeesters ten platten lande. Kort en bevattelijk geschreven, kan het dezulken, die doorgaans niet ruim van boeken voorzien zijn, en wien, willen zij hun beroep getrouw waarnemen, weinig tijds om te lezen overschiet, op eene gemakkelijke wijze met dit stelsel bekend maken, en hen zoo bewaren voor afdwalingen, waartoe men zoo ligt komt, wanneer men eene zaak, welke zeer wordt opgevijzeld, niet behoorlijk kent. Dan, bijna zoude alle geschrijf tegen de leer van hahnemann overtollig worden; immers, mag men aan medegedeelde berigten geloof geven, zoo zal voor het vervolg het rieken^(*) aan de geneesmiddelen toereikend zijn! Wat er ook van worden moge, men kan zich met de slotrede van den Heer smith vereenigen, dat de Homöopathie geene leer is, welke algemeen kan worden ingevoerd, omdat dezelve noch op rede, noch op ondervinding steunt. (Bl. 30.)

Het is jammer, dat dit werkje door vele taal- en druk-

(*) Ende des Streits über das selbst dispensiren der Homöopathiker. Journ. der pr. Heilkunde, 1834, 6 st. pag. 121: Wir hatten bisher, nach den verschiedenen Applicationen, eine Medicina per os, M. per cutem, M. per anum (die klysteerkuren); nun haben wir noch eine vierte, die Medicina per nasum, (eene geneeswijze langs den weg van den neus.)!!!

[p. 422]

fouten ontsierd wordt; b.v. overeenkomst, voor overeenstemming; systheem, beter door stelsel vertaald; een' sterkeren ziekelijken toestand in staat zijn te veroorzaken; gaaf voor gift; antephlogistica voor antiphlogistica; vegatabilia voor vegetabilia; zwellen, voor gezwellen; organismus eener ziekte? vloeibaarheid (flüssigkeit), vloeistof; onschuldig? keukenzout; terra selicea voor silicia; syphillis voor syphilis; metastasis scabiciei? en deze lijst zoude nog veel verder uitgebreid kunnen worden.