Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Tweetal Leerredenen, over Gen. 4:3-9, en Hoofdst. 4:9-17. Uitgesproken te Hoogeveen, (Provincie Drenthe.) door C^s. van Schaick, J^r. S.S.M.C. en Hulpprediker aldaar. Te Hoogeveen, bij P. Veenhuizen. 1833. In gr. 8vo. 48 bl. f :-40.

De Eerw. c^s. van schaick, j^r. schrijft in een Voorberigt: ‘De wensch om nuttig te zijn, (behalve in de uitgestrekte Gemeente van het Hoogeveen, waar ik sedert meer dan een jaar voor mijnen waardigen vriend Ds. j. van velzen, door ligchaamsongesteldheid verhinderd zijn dienstwerk waar te nemen, werkzaam ben) deed mij besluiten deze eerstelingen door de drukpers algemeen te maken.’ Rec. prijst den goeden wil, maar is van oordeel, dat jonge lieden, welke den omvang van het heilig dienstwerk nog naauwelijks bij eigene ondervinding kennen, niet zoo spoedig tot de uitgave van Leerredenen moesten besluiten. Hij gelooft wel gaarne, dat van schaick naar de vatbaarheid zijner hoorders predikt en te Hoogeveen veel nut sticht; doch onder zoo talrijke bevolking, die in wijden omtrek verspreid woont, zal de Hulpprediker genoeg te doen vinden. Volbrengt hij deze, voor eenen Candidaat niet gemakkelijke, taak naar behooren, zoo behoeft hij vooreerst geene moeite te doen, om ook buiten dien werkkring te treden. En - gebrek aan gedrukte preken is er niet. Waartoe derzelver getal dan vermeerderd? Van schaick betuigt zelf: ‘Nimmer was het mijne begeerte te wil-

[p. 151]

len schitteren, maar nuttig te zijn voor het rijk onzes Heeren.’ Het zij zoo; maar het godsdienstig publiek heeft reeds vele voortreffelijke leerredenen in handen. - Tot een proefje van den stijl des Hulppredikers diene het volgende: ‘Dat de ervaring getuige, en ons leere, dat niet in prachtige en weidsche tempelgebouwen, nedergezeten met koude en ongevoelige harten, maar in de stille nederige hut of aan het zodenaltaar geknield, met ootmoet en dankbaarheid die hulde onzer harten Gode welgevallig is.’