Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1833

Aan den zanger der Onafhankelijkheid^(*).

‘Ja, onafhanklijk is de Dichter!’ riep ik uit,

En juichte u toe, vervoerd door taal en maatgeluid;

U, die den tijdgeest nooit door woord of daad gehuldigd,
Den zang nooit hebt gesmoord, aan 't vaderland verschuldigd;

Die, met besneeuwde kruin, door zuiv'ren hemelval

U onafhanklijk toont, zelfs van der jaren tal.

Doch (wijt het aan uzelv' en aan uw kunstvermogen)
In één merkwaardig punt hebt ge u en ons bedrogen:

Ach! onafhanklijk moog' de Dichter zijn; maar wij,

Afhanklijk voelden we ons - van uwe melodij.

Nov. 1832.
j.w. ijntema.

(*) Dichtstuk van den Heere C. Loots, onlangs in Felix Meritis en elders voorgedragen.