Iets over de Londensche dobbelhuizen.
Helhuizen kan men met regt de Dobbel- of Speelhuizen te Londen noemen, zoo wel van wege de ellenden, welke op allen, die dezelve bezoeken, loeren, als van de gevoellooze Duivels, die hen trachten te grijpen.
Er zijn te Londen meer dan vijfentwintig zulke Dobbelhuizen, die deels overdag, deels bij nacht, op bepaalde of ook onbepaalde uren, bank houden. In eenige derzelven wordt eene kas van 10,000 pond st. ten toon gespreid; in andere zijn naauwelijks 50 pond st. voorhanden. Hier kan men van 10 Eng. schellingen tot 200 pond st., elders op zijn hoogst 5 schellingen inzetten. Overal, echter, loeren Bedrog en Roof. Wordt de eene bank gesloten, dan zijn er altijd wezens bij de hand, die den vreemdeling naar een ander Dobbelhuis geleiden. Is een speler geheel uitgeplonderd, dan poogt men zich van hem te ontslaan; en gelukt dit niet met woorden, dan werpt men hem zonder omwegen ten huize uit, opdat niet het een of ander der aldaar aanwezige slagtoffers door zijne wanhoop de oogen openga.
De onkosten in deze huizen moeten zeer groot zijn. De grootere schenken thee, koffij, wijn, avondeten om niet; de kleinere geven thee, likeuren en beschuit ten beste. Alles doet zich prachtig voor. In een der grootste dier huizen begroot men de wekelijksche uitgaven op ongeveer 1000 pond st. Zelfs de kleinste moeten van 40 tot 80 pond st. opofferen. Als daar zijn, behalve huur en spijs en drank, hoofdopzieners, croupiers, oppassers, deurwachters, lieden, welke op de Policie letten, en derzelver komst in tijds verraden, geschenken aan de Policie zelve, tot beveiliging van hun be-
Auteursrechtvrij