Lodewijk XVIII en zijn minister van binnenlandsche zaken.
De Graaf de*** snuift, maar vergat wel eens, een' schoonen zakdoek mede te nemen bij zijn verschijnen aan het Hof. Wijlen de Koning, hem op zekeren dag gehoor verleenende, bemerkte deze onwelvoegelijkheid, en, om zulks zijner Excellentie te doen gevoelen, schelde hij, en zeide
[pagina 692]
[p. 692]
lagchende tot den Kamerdienaar: ‘Geef een' schoonen zakdoek aan mijnen Minister!’ - Monseigneur bedekte zijne spijt met een' pijnlijken glimlach: hij had wel lust, om boos te worden; maar een Hoveling wordt niet ligt boos op eenen Koning, inzonderheid wanneer er eene portefeuille mede gemoeid kan zijn.
Auteursrechtvrij