Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1826


Morgenlied.Ga naar voetnoot(*) Daar komt de blijde morgen. Hoe schoon is zijn gelaat! Met hem verdwijnt de scheemring, En glanst de dageraad.
[pagina 436]
Daar rijst aan de oosterkimmen De zon met majesteit, Van waar zij voor onze oogen Haar heerlijkst licht verspreidt. Zij spiegelt zich in 't beekje, Dat kabblend henenvliet, En kaatst haar' lichtstraal weder, Voor ons, in 't schoonst verschiet. Men hoort de vooglen zingen, In 't lieflijk morgenuur; Elk wijdt zijn blijde toonen Den Schepper der Natuur. Ons eerst gevoel zij danken, Wen ons de morgen wekt; Daar Gij, o Hemelvader! Ons met uw zorgen dekt. o Bron van vreugde en leven! Gij schonkt Natuur die pracht; Wij roemen in die weelde Uw wijsheid, liefde en magt.	voetnoot() Wij mogen onzen Lezeren kenbaar maken, dat deze bevallige dichtregelen uit de pen vloeiden van ‘gerardus abels van den eerg, te Heerenveen, in Vriesland*, van bedrijf Schoenmaker, die, hoewel in behoeftige omstandigheden levende, zich menigmaal opgewekt vindt, om een rijmpje of gedichtje te vervaardigen,’ waarvan het hier medegedeelde ter proeve verstrekke.