Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1825

Karel van Tellheim en Mina van Barnhelm. Een Krijgsmanstafereel uit de tijden van Frederik den Grooten. Door C. Hildebrandt. In III Deelen. Uit het Hoogduitsch. Te Utrecht, bij J. van Schoonhoven. 1823. In gr. 8vo. Te zamen 502 Bl. f 3-75.

Dit Tafereel is zeker wèl geschreven, en zoodanige lezers, die van oorlogsbedrijven en krijgsmansdapperheid gaarne veel vernemen, vinden voldoening bij dit boek, dat inderdaad ten dezen genoeg vooruit heeft boven menige rooversgeschiedenis, of zoodanigen anderen roman, waarin vrijen en trouwen de hoofdzaak is. Hiervan intusschen komt hier ook het noodige voor, en sluit het boek voor het minst met twee gewenschte huwelijken. Karel van tellheim was de zoon van eduard van tellheim, en diens oudste zoon. Het huwelijk van dezen Heer eduard, en zijn krijgsmansbedrijf, wordt in het eerste deel beschreven; aan het slot van hetzelve sneuvelt deze held. Nu treedt karel op, en de twee volgende deelen bevatten zijn moei-

[p. 184]

jelijk en roemrijk leven. Hij begon met de Kadettenschool, en eindigde als Majoor, of liever hij eindigde nog niet, maar was Majoor en bleef in dienst na den getroffen vrede. Mina van barnhelm werd zijne vrouw; maar eerst was op dit huwelijk weinig uitzigt, daar de oom der Freule vooral geen vriend der Pruisen was, en bijna was de zaak nog afgeraakt door karel's punt van eer, toen het eindelijk tot beslissing komen zou. Het huwelijk van franciska, hare kamenier, met zijnen wachtmeester werner vond minder bezwaar.

Die in oorlogsrumoer en krijgsmansdeugden behagen schept, zal, wij herhalen het, dit boek met genoegen lezen, en men kan zich daarbij menig vreesselijk tooneel van den zevenjarigen oorlog en al vroeger, en menigen dapperen held onder frederik den grooten, herinneren. Maar die meer van stille, huisselijke voorvallen houdt, legt, zoo als wij althans, het werk, na voleindigde lezing, met den wensch: da pacem, Domine, in diebus nostris! ter zijde.