Motief van een' waaghals.
Een zwemmer kondigde onlangs zijn voornemen aan, een der armen van de Seine over te zwemmen. De een beweerde, dat hij zulks niet konde doen; een ander deed hem opmerken, dat het dolzinnigheid zijn zoude, en herinnerde hem, dat hij eene vrouw had. ‘Wel drommels! gij hebt gelijk, en dit bepaalt mijn besluit.’ Hij ontkleedt zich, werpt zich in den stroom, en wordt door denzelven weggesleept. Men vliegt te zijner hulpe, en ziedaar hem gered! Tot zijnent teruggekeerd, verwijt men hem de ligtvaardigheid, waarmede hij zijn onzinnig ontwerp ten uitvoer had gelegd. ‘Maar, wat duivel!’ antwoordt hij, ‘waarom mij ook herinnerd, dat ik eene vrouw had? Denkt gij, dat ik mij anders zou blootgesteld hebben aan het gevaar van verdrinken?’