Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1821

Bij het graf van Napoleon Buonaparte.

Hier rot het zielloos lijf van 's werelds dwingeland.
Hij hief zich uit het stof; tot stof vergaat hij weder;
In 't stof ligt hij ter neder;
Zijn kroon, zijn roem, met hem, bedolven onder 't zand:
Die kroon, met stroomen bloeds bevlekt;
Die roem, met duizenden van stapels doôn bedekt!...
Treed, trotsche zoon des stofs! treed nader!
Wat rest hem van zijn magt en heerschappij te gader;
Wat van zijn snorkerij en logentaal en list?
Een looden kist!
Wat rust er op zijn ziel, met eindloos zwaarder wigt?
Des menschdoms vloek en Gods gerigt!

j.w. ij.