Naïveteit.
Vóór de laatste vlugt van lodewijk den XVIII uit Frankrijk, achtte men het ten Hove raadzaam, zich de gunst der Soldaten te verwerven, als die eenen aanmerkelijken invloed op de te vreezene groote gebeurtenissen konden hebben, ofschoon men deze niet zoo nabij geloofde. De Hertog van berri maakte diensvolgens bekend, dat hij in de kazerne Popincourt zich zou laten vinden, wanneer de manschap aldaar het middagmaal gebruikte. Lang wachtte men op hem; eindelijk verscheen hij, en de soldaten zetteden zich ten disch, echter tamelijk morrende, daar, ingevolge van dit wachten, het eten was vertraagd geworden. De Hertog, om zich regt gemeenzaam te toonen, nam eenen soldaat den houten lepel uit de hand, en proesde de soep, dezelve even aan zijne lippen brengende. ‘Uwe Hoogheid,’ sprak de oude krijgsknecht, ‘de soep is reeds koud; gij zijt te laat gekomen!’