Seume wilde in Lentini eenen muilezeldrijver aannemen, van wege de onveiligheid der reize zoo wel, als omdat hij reeds tweemaal verdwaald geraakt was. Deze verscheen, en het beding was spoedig gesloten. De drijver, echter, begeerde de gansche som vooruit. Seume vond dit zonderling, en
[pagina 46]
[p. 46]
meende: zoo hij hem niet vertrouwde, was het even natuurlijk, dat ook hij een gelijk mistrouwen voedde; en hij wilde hem derhalve flechts de helft vooruit betalen. Hiermede was evenwel de man niet te vreden, zeggende: Ja, zoo gij nu eens geplunderd en vermoord wordt, hoe zal ik dan mijn geld bekomen? - Seume zond dezen moedigen en gevoelvollen gids aanstonds weg, en volbragt behouden de verdere reis alleen.
Auteursrechtvrij