aanstonds, dat zijn vriend in het geheel niet zwemmen kon, en vestigde dus zijne geheele oplettendheid op deszelfs redding. Hij greep eenen gebroken riem, stak denzelven onder de armen van zijnen vriend, en vermaande dezen, dit hout zoo lang vast te houden als hij maar kon, en, wanneer hij al te vermoeid wierd, op den rug te gaan liggen. Met de eene hand ondersteunde hij zijnen vriend, met de andere poogde hij met alle inspanning vooruit te roeijen, en hief dezelve van tijd tot tijd in de hoogte, om hulp te erlangen. Langer dan een uur volhardde hij, met eene onbeschrijfelijke inspanning, in dezen toestand en in dezen strijd met de zee; thans werd zijn vriend allengskens zoo zwak, dat hij niet meer in staat was, zich boven de oppervlakte des waters te houden. Hij had nog zoo veel besef, om zijnen vriend te danken, en denzelven te bidden, om hem nu aan zijn lot over te laten; maar de edele castlereagh gaf de hoop niet op, en het gebeurde gelukkiglijk, dat de oude Lord castlereagh met den Gouverneur van zijnen zoon aan den oever ging wandelen, en van verre de tegen den dood worstelenden ontwaarde. Het is niet mogelijk, de gevoelens van eenen vader, op zulk een gezigt, te beschrijven; hij sprong met eenige, juist aan den oever zijnde, visschers in eene schuit, en, in spijt der hoogrijzende golven, gelukte het hem, nog tijdig genoeg, bij het uitgeputte vriendenpaar te komen, en dezelven met vele moeite aan boord te nemen. De Heer sturrock was reeds zonder bewustzijn en eenig teeken van leven; maar zijn moedige vriend had hem daarom niet willen loslaten, en thans had hij het onbeschrijfelijk genoegen, na het bezigen der gewone middelen, de slapende levensvonken weder te zien ontwaken. De meest belangelooze en nimmer verbrokene vriendschap heest, sedert deze gebeurtenis, altijd tusschen deze zeldzame vrienden geheerscht.
Auteursrechtvrij